Emma

Hani bazen hayatın hengamesinden yorulmuşuzdur da, bir tek evimize vardığımızda ruhumuz dinlenir ve deriz ya, " Evimiz bizim cennetimizdir. " diye! İşte böyle anlarda, " Ev de olmak ne güzelmiş! " derim. Ailem ve kitaplarımın arasında sosyal hayatımı azaltarak ama okuduğum kitaplardaki kahramanların eşliğinde yoğunlaştırarak yaşamak ve var olmak.

Dışarıda lapa lapa kar yağarken, sıcacık evimde kitap okuyabilmenin ve zevkine varmanın ayırdında olmak! Hele bir de okuduğum kitaptaki kurgu, kar görüntüleri ile harmanlanmış betimlemeler ile doluysa değmeyin keyfime! Olay örgüsünde anlatılan kahramanlar, benim nazarımda soyut olmaktan çıkıp somut olma yönünde ilerler. Onlar sanki muhitimde yaşayan arkadaşlarım, dostlarımdır. Hayatta yıkılmadan dimdik ayakta durma ve ben daha yaşıyorum, ölmedim dediğim var olma sebebimdirler bir bakıma.

Bazı kitaplar vardır... Okunduktan sonra kişinin benliğinde hiçbir tesir yaratmaz. Yaratmadığı gibi, zamanla tarihin tozlu sayfalarında yok olmaya mahkumdurlar. Ama bazı kitaplar vardır ki; etkin olduğu dönemin üzerinden asırlar geçse de okunulmasını her daim muhafaza eder. Bu da yetmez, okuyan şahsa öyle bir tesir eder ki, mevcut olanı değiştirir ve değişik olanı mevcut kılar. Bir keşfediş yani yeni ufuklara açılan bir kapı gibi, salt insan özündeki var olanı bir kıvılcım ile tutuşturup alevlendirendir.
Okunması kolay ve akıcı bir anlatıma sahip olan Emma, her kesimin zevkle okuması gereken mükemmel bir klasik. Belki süregelen hayatınızı değiştiremez ama hayatınıza bakışınızı, hayata bakışıyla olumlu yönde değiştirebilecek bir yazar, Jane Austen...

Ne zaman yeni bir kitap okumaya başlasam, içimi bir korku seli kaplar. " Ya gereğinden fazla üzülür yada yüreğimde derin hisler duyarsam. " diye hayıflanmaktan geri duramam. Anlayacağınız hazin bir değişikliktir yaşadığım. Haftalar sonra gündelik hayatımın alışılmış akışına dönerim. Tabii ki tek farkla, artık o eski Ben, Ben değilimdir aslında. Benliğimi hem içten, hem de dıştan aydınlatan bir ışımayla devam ederim yaşantıma.

" Erdem kendi,kendinin ödülüdür. " derler ya, her yeni bir eser de, yeni erdemler keşfederim bir bakıma.

Eser erkek hegemonyasının egemen olduğu bir dönemde yaşayan, Emma isimli genç kızımızın hayatı üzerine kurgulanmıştır. İyi ve kötü olaylar karşısında, sağduyulu ve dilinin haddini bilmeyen insanlara verdiği eylem ve içsel tepkileri okumak güzeldi.

Kendi başına buyruk, kendini biraz fazlaca beğenmiş ama iyi yürekli kalbinden de ödün vermemiş bir kahraman var, okurun karşısında. Yanlış yaptığında yaptığının hatalı olduğu ayırdında, duygulu ve hassas. Muhatabı olduğu kişilere, karşı farklı bir tavır sergilese de...

Ne denilebilir ki, değerli okurlar. Mutlaka okumalısınız...

‘’Emma’’, ‘’Gurur ve Önyargı’’dan sonra okuduğum ikinci Jane Austen kitabı oldu. Kendisinin de en sevdiği kitabıymış ‘’Emma’’. Okuduktan sonra sebebini anlamak güç olmadı.

Olaylar dönemin İngiltere’sinde bir taşrada geçiyor. Baş karakterimiz Emma, kibirli, kendini beğenmiş, asil bir kız. Hayatı boyunca el üstünde tutulduğu için de bir hayli şımarık ve istediği her şeyin olabileceğini düşünen bir kişiliğe sahip. Okurken kendisine sinirlenmemek mümkün değil, yani sizlere karaktere gıcık olacağınız garantisini verebilirim. Kaldı ki kitapta Bay Knightley dışında hemen hemen çoğu karaktere tam anlamıyla ısınamadım. Madem konuya karakterlerden giriş yaptım, o zaman söylemek isterim ki kitabın karakterleri o kadar incelikli ve güzel tasvir edilmiş ki canlı kanlı insanlarmış hissiyatıyla okudum. Her karakterin kendine has özellikleri başarılı şekilde anlatılmış. Emma Woodstone, George Knigthley, Harriet Smith, Frank Churchill, Jane Fairfax, Bay Woodstone, Bayan Bates, Bay Elton… Oldukça fazla karakter var kitapta. Kafayı sağlığına takmış ve her şeyi dert edinen, Emma’sını kusursuz bulan Bay Woodstone, fazlasıyla çok konuşan ve kafa ütüleyen ama aslında iyi bir kalbe sahip Bayan Bates ilgi çekici karakterlerden bazıları. Hele bir karakter var ki, bahsetmeden duramayacak olsam da spoiler olabileceği için incelememde yer vermiyorum.

Kitap dönemin İngiltere’sinde sınıf farklılıklarını, evlilik anlayışını ve insan ilişkilerini anlatan bir eser. Öyle bir anlayış var ki kendiniz çalışarak, emek vererek maddi gücünüzü yükselttiğinizde dahi sosyal statü açısından önemli bir mevkiye erişemiyorsunuz. Kendi emeğinle bir yerlere gelmek ne denli takdir edilesi bir durum olsa da dönemin insanları için burun kıvrılacak bir statü oluyor. Kitaptaki karakterlerin çoğunluğunun tek derdi sosyal statüler, evlilikler, balolar, geziler desem çok da yanlış olmaz. Kitapta büyük bir yer kaplayan ve dikkat çekilen diğer bir olgu da kibir. Özellikle kibrin insana neler yaptırabileceği ince bir şekilde işlenmiş.

‘’Gurur ve Önyargı’’yı kötü bir çeviriden okumuştum. Dolayısıyla istediğim gibi bir okuma süreci yaşamamıştım. ‘’Emma’’nın Zeplin Kitap’tan çıkan baskısını okudum ve çevirinin oldukça başarılı olduğunu söyleyebilirim. Kitapta imla yanlışları fazlaca var. Başlarda tek tük olsa da kitabın sonlarında bayağı artıyor, sanki sıkınılmış da özen gitmiş gibi. Yeni baskılarında bunu düzeltecek olurlarsa gerek çevirisi gerekse kapak tasarımıyla oldukça beğendiğimi söylemeliyim.

Daha önceden Emma’nın mini dizisini izlediğim için aslında kitabın olay akışına hakimdim. Bu okuma sürecime herhangi bir etkide bulunmayıp zevkle okusam da acaba olayların akışını bilmesem bazı olaylara daha çok şaşırır ya da daha büyük bir merakla okur muydum onu merak etmedim değil.

Son olarak ''Emma''yı ''Gurur ve Önyargı''dan daha çok beğendiğimi de söylemek isterim. Umuyorum ki benim Jane Austen okumalarım devam edecek.

Hepinize Jane Austen’ın ‘’Emma’’ romanını tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar dilerim.

Makale yazmaktan başımı kaldırıp nihayet kitabımı bitirebildim. Emma, Jane Austen'ın 1800'lü yıllarda yazdığı kitabı. Emma, taşrada yaşayan fakat kendi iç dünyasında fırtınalar kopan genç bir kız. Hayatı boyunca asla evlenmek istemeyip, sürekli birilerini baş göz etme çabasına anlam veremedim.
Kitaptaki Emma oldukça şımarık, insanları sınıflandıran, kibirli bir yapıya sahip; filmde canlandırılan Emma ise tam bir şirinlik abidesi. Mutlu sonla biten bu İngiliz romanını okumak isterseniz bu çeviriyi kesinlikle önermem, çok kötüydü. 18. yüzyıla şöyle bir gidip geldim. İnsanların minnacık şeylerden mutlu olduğu, nezakette cömert davrandığı, tatlı bir hikayeydi.
Austen'ın bu öyküleri kendine ait bir odası olmadan, oturma odasında kaleme aldığını düşününce daha bir değerli oluyor gözümde. Satırlarında sık sık Austen'a yer veren Virginia Woolf'a da selam olsun.

Jane Austen'a karşı hislerim o kadar kuvvetli ki aşığım dersem az kalır. Çoğunluk Jane Austen'ı Gurur ve Önyargı'dan tanır. Ben de öyleyim. Gurur ve Önyargı'yı öyle çok sevdim ki Jane Austen'nın diğer eserlerini okumak benim için farz oldu.
Emma... neredeyse kusursuz bir roman. Gurur ve Önyargı en çok bilinen eseri olmasına rağmen Jane Austen'nın olgunluk eseri Emma'dır. Vefat etmeden önce tamamladığı son romandır. Prens IV. George, Gurur ve Önyargı çıktıktan sonra yazarın bir sonraki kitabının kendisine ithaf edilmesini memnuniyetle karşılayacağını kütüphane sorumlusu aracılığıyla söylemiştir. Anlayacağınız üzere Emma daha çıkmadan gözleri üzerine çeken bir romandır. Dönemin eleştirmenleri tarafından da beğenilen bu roman gerçekten de okunmaya değer.
Toplumu, dönemin şartlarını vs. alaycı bir eleştiriyle işler Jane Austen. Benim en dikkatimi çeken eleştirileri kadın ve erkek üzerine olan eleştirileridir. Zaten Jane Austen kitaplarında hep iki zıt karakteri anakarakter yapar. Mesela Emma Woodhouse ve Bay Knightley... Emma genç, çöpçatanlık yapmaya bayılan bir karakter... henüz toy. Bay Knightley ise yaşının getirdiği bir olgunlukla beraber Emma'dan çok daha fazla gerçekçi. Bu tür iki zıtlığın dansı beni hep eğlendirir.
Jane Austen kitaplarında sevdiğim bir diğer özellik ise karakterlerin değişim sürecinden geçmesidir ve Emma'da bu husus ön planda.
Kaçırılmaması gereken bir roman olduğunu düşünüyorum.

Gurur ve Önyargı'dan sonra okuduğum ikinci Jane Austen kitabı oldu.Emma kitabını daha çok sevdim. Kendisinin de en sevdiği kitabıymış ve ölmeden önce yazdığı son roman .Bir taşra kasabasında üç genç kızın gerçek aşk'ı arayışını anlattırken bir yandan da insan yaradılışının zayıf yönlerini ve 19.yy İngiliz toplumunun katı ve ikiyüzlü geleneklerini inceden inceye alaya alır.

Jane Austen taşra hayatını anlatan en iyi yazarlardan şüphesiz. Okurken kendinizi olayın içinde süslü püslü elbiselerle bulmanız çok normal bana genelde öyle oluyor. Emma çok uzun süre elimde kalmış olup aslında bunu hiç hak etmeyen bir kitap. Tamamen vakitsizlikti diyelim. Çöpçatanlık yaparak başına türlü işler açan yanlışlıkları peşi sıra getiren Emmanın tatlı hayatına tanık olmak çok güzeldi.

Bu kitap çoooookkkk uzun zamandır elimde sürünüyordu. Büyük hevesle başlamıştım ama çevirisi beni kitaptan soğuttu. BBC yapımı mini bir dizi uyarlaması var Emma'nın. Çok sevmiştim, hala da ara ara açıp izlerim. Dizideki Emma, çok sevimli ve iyi niyetli bir karakterdi. Fakat kitaptaki Emma, şımarık kızın tekiydi. Hani kötü karakterler vardır, o karakter tokadı yer sizinde içinizin yağları erir. Kitaptaki Emma tokadı yiyince işte aynen böyle hissettim. Halbuki böyle olmamalıydı. Bendeki basım ‎OdaYayınları‬ na ait. Bu basımını yarım bırakıp başka yayınevlerinden çıkmış mı diye araştırma bile yaptım. Kültür Yayınları'ndan çıkmış basımı olaydı, kesin elimdekini yarım bırakırdım ama yoktu. Bendeki izlenim bu yönde, okumaya niyetiniz varsa aklınızın bir köşesinde bulunsun. Klasikler, çok güzel kitaplar aslında. Ama çeviri sizi okumaktan soğutabiliyor maalesef.

Aşk ve Gurur'u okuduktan sonra Jane Austen'ın başka kitaplarını da okumak istedim. Emma'nın Jane Austen'ın ev sevdiği romanı olduğunu öğrenince okumaya başladım. Biraz Spoiler geliyor buradan sonra.

Kitabı okurken dayanamayıp son sayfasına bakmak gibi kötü bir alışkanlığım vardır. Emma'nın evleneceği kişiden emin olduğumu zannederken gerçekten sonu beni şaşırtmayı başardı. Emma'nın karakterini çok fazla beğenmesem de gerçekten okunulması gereken bir kitap.

Emma taşra da yaşayan ama hayalleriyle duygu dünyasıyla icinde firtinalar estiren bir kadin.Sıkışıp kalmisligin acısını bi sekilde disa vurumudur Emma

Başta Jane Austen'ın Emma karakterinin mükemmelliğe yakın tutuşunu yadırgadım. 20 yaşında böylesine güzel, soylu zengin bir kadının başrol olması demek dünyanın gerçeklerini bir kenara atmaktı. Fakat romanın sonunda anladım ki Yazar bu karakter ile okuyucularına kibrin, gururun, kendini beğenmişliğin, zannetmenin nelere yol açabileceğini göstermek için yazmış. Romanın gözümdeki değeri Jane Austen'ın eğelenceli uslubundan dolayı zaten yukarılardayken böylesine güzel bir mesajı bu kadar şaşırtıcı aşk romanı ile anlatabilmesi beni tümden etkiledi.
Roman aynı bir cinayet romanı gibi her bir kanıt sizi zanneden insanlar topluluğuna götürüyor. Sonucunda da her kafadan ayrı ses çıkıyor fakat hakikat çoğu zaman herkesi şaşırtıyor. Özellikle de her karaktere inanan benim gibi okuyucuları... Kim bilebilirdi ki! Ah vah... Kendimi başta kandırılmış hissetsem de, Jane Austen şaşırtıcı sonu bizlere alıştırabilmek için son sayfaları olabildiğince uzatmış. Haliyle ben de bu durumu mutlulukla karşıladım. Bir İngiliz romanı daha mutlulukla sona erdi. Sonsuza kadar mutlu yaşadılar.

Emma, kendisine yaklaşık 500 sayfa ayrılan bu genç kadın çok detaylı ve başarıyla çizilmiş. Tüm kusurları, tüm sinir bozuculuğu, iyi yanları, hataları, pişmanlıkları, hepsi ama hepsi incecik dizilmiş romanda. Karakter okuması yapmayı sevenler için biçilmiş kaftan. Üstelik Jane Austen'ın bu başarısını konuşturduğu tek kişi Emma da değil. Konuşmaları ile karakterlerini anlayabildiğimiz, Emma ile karşılaştırıldıklarında biraz daha karikatür tipler olan Mrs. Elton ve Miss Bates, tüm kusursuzluğuna rağmen bir türlü samimi olamadığınız ve işte bu yüzden bir türlü gönlünüzün sevemediği ve kusursuzluğunu her gördükçe sevgisizliğiniz için dönüp dönüp kendinizi suçladığınız Jane Fairfax de başarıyla çizilmiş portreler. Tüm Jane Austen kitaplarında olduğu gibi burada da nefes kesici maceralar, sonunu merak ettiğimiz olay örgüleri elbette yok. Kitabın tamamı "ve şu ile bu evlenir" şeklinde özetlenebilir. Tam olarak bu yüzden de çok inandırıcı. Sıradan insanların, sıradan geçen günlerini anlattığı, bir gün tüm detaylarıyla 50 sayfaya yayıldığı için çok gerçek, ve tabi yer yer bir o kadar da sıkıcı. Austen'ın sıkıcı olmakla suçlanabilecek tek kitabı Emma'dır ve açıkçası edebiyata özel bir ilgi beslenmedikçe bazı sayfalar (özellikle de Miss Bates'in tıpkı kitaptaki muhatapları gibi sizi de fevkalade bayan konuşmalarının verildiği) geçmek bilmeyebilir. Jane Austen'ı anlamak isteyen ama o kadar da derine inmek istemeyen bir okur için Aşk ve Gurur ve Akıl ve Tutku (Sense and Sensibility) ideal olacaktır. Gelgelelim Emma, tam anlamıyla olgunluk eseridir. Gözünüzün önünde bir insanın doğup büyümesi gibidir, sizi oyalayacak hali yoktur zira gerçektir, edebi bir başarıdır. Mr. Knightley'le Emma'nınki kadar olmasın, kusursuz bir birleşmedir :)

Jane Austen'in en sevdiği ve son yazdığı romanı oluyor kendileri. Benim için de Aşk ve Gurur'daki o ingiliz kasaba havasını yeniden canlandırdığı için okuması epey keyifli bir romandı gerçekten. Emma'nın bakış açısından olayları takip etmek komikti, kendisi her konuda yanılmakta baya başarılı. Yaptığı hatalardan ders almamak konusunda da... Neyse ki finalde her şey olması gerektiği gibi sonlanıyor. Okuduktan sonra sizi mutlu eden hoş bir kitaptı, tavsiye ederim.