Hiç insan kendi ruhuna darılır mı?
Sayfa 75Kitabı okudu
Gönül öyle bir müftüdür ki istemediği şey için kolay kolay fetva vermez.
Sayfa 20Kitabı okudu
Mutluluğun değerini bilmeyen sefil olur.
Sayfa 85 - İş bankasıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yarayla alay eder yaralanmış olan.
Sayfa 37 - İş bankasıKitabı okudu
"Şimdi ben gidiyorum. Fakat ne zaman çağırırsan gelirim..."
"Nereye çağırırsan gelirim!"
Sayfa 140Kitabı okudu
Her şeyi, her şeyi bilhassa ruhumu hiç bulunmayacak yerlere saklamalı...
Sayfa 159Kitabı okudu
Kime güvenmeli gayrı bu dünyada? Herkesten şüphe etmeli demek, herkesten! Kendimden bile!
Sayfa 90Kitabı okudu
Nemize yarayacak mal mülk, tadını çıkaracak güzel çağımız geçtikten sonra?
Sayfa 9Kitabı okudu
"Gözlerimde yaş, dilimde dua.
Öldüm ve bir bahçeye gömüldüm."
Radyo
Köyde bir tane radyo vardı. O da muhtarın evinde idi. Bu garip aletin köye gelişi, kuruluşu, porselen fincanlı, telli-direkli antenin gerilişi bayağı merasimle olmuştu. Radyodan gelen hışırtılı sesler önce bir şaşkınlık ve korku yaratmış, sonra yayın netleşince, kadınlar salavat getirmeye, erkekler habire "Cık, cık, cık... Allah Allah.. Hele şuna yahu" demeye durmuşlardı. Akıl sır ermez bir garip kutu. Ta Ankara'da okunan türkü gelip muhtarın odasında gaz sandığı gibi bir aletten duyuluyordu. Sanki içinde birileri vardı...