Leylâ, Zalim Leylâ!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir
tek mektup aldim. O belâli ve korkunç ilk
mektubun, yani 4-1,
ben mağlubum...Gözlerinden, gözlerinden
öperim bir umudum sende anlıyor
musun ? Ha ,sahi bu sende var mı yoksa
göndereyim ?
(5 Mayis 1954 Bismil)
5 Mayıs 1954 / Bismil
Affet, fazlaya kaçtım... Ama sen halden anlarsın. Şair adam, ayrılıkta, o namussuz ayrılıkta, firaklı şiirler yazmaz da ne yapar...
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
5 Mayıs 1954 / Bismil
"...beni ben ettiğin için sana teşekkür etmek, galiba pek resmî kaçar. Hattâ ben, züppelik diyorum buna. Ben, senin için, ancak her şeyimi, bütün mevcut kıymet hükümlerini ve canımı fedâ etmekle belki biraz hafiflemiş olurum. Yine de ödemiş, karşılık vermiş olamam... Bu, hem çok acı, hem de şaheser bir ruh hali. Kimselere mecbur olmadım, olmam da. Yiğitliğim ve rivayet olunan erkekliğim, bundandır... Ama senin mecburun olmak, beni hiç mi hiç küçültmüyor. Aksine yüceltiyorsun, insan ediyorsun, yaşatıyorsun..."
Sayfa 4 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
5 Mayıs 1954 Bismil
Leylâ, Zalim Leylâ!
5 Mayıs 1954 - Bismil
Bana bu kudreti verdiğin,beni ben ettiğin için sana teşekkür etmek,galiba pek resmî kaçar.
Sayfa 4 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
5 Mayıs 1954 Bismil
Leylâ, Zalim Leylâ!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir tek mektup aldım. O belâlı ve korkunç ilk mektubun, yani 4-1, ben mağlubum...
22 Mayıs 1954 Bismil
Leylâm, merhametsiz ömrüm,
Suskun, uzanmış, seni yaşıyorum. Hastalığım grafikte birdenbire yükseldi. Doktorsuz, eczanesiz, sıhhıyesiz, Allah’ın belâsı bir köydeyim. Aileme, gözleri görmez olmuş anama yalan söylüyorum. Hastalığımı anlatamıyorum. 140 liraya 5 kişi geçiniyorlar. Ben de cabası... Bu korkunç kaos içinde sen, yeşil ve derin huzur, kafamdasın. Kurtuluşumu, her şeyimi, dünyayı sevmemi sana bağladım, sana borçluyum. Asıl peygamber olan sensin. Yeryüzünde günahsız tek insan sensin. Ve ben, orada yanında kalmam gerekirken, eşşek gibi buraya geldim. Belâmı da buldum. Oh olsun!
5 Mayıs 1954
Bismil
Leyla, Zalim Leyla!
Ben, belki yazamazdım da, melankolim ve serseriliğim tutar da yazamaz, boş verirdimse, sen yazacak, “bu oğlan, öldü mü kaldı mı?” diye sen arayacaktın, değil mi?
5 Mayıs 1954 Bismil
Leylâ, Zalim Leylâ!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir
tek mektup aldım. O belâlı ve korkunç ilk
mektubun, yani 4-1, ben mağlubum... Ben,
belki yazamazdım da, melânko-lim ve
serseriliğim tutar da yazamaz, boş verirdimse,
sen yazacak, “bu oğlan, öldü mü kaldı mı?”
diye sen arayacaktm, değil mi?
5 Mayıs 1954 / Bismil
Ve biz, milyarlarca, aşkın, yalanın, alçaklığın, kahramanlığın ; kapıları, kapakları, kuş uçurmaz uzaklıkları ve ayrılıklarıyla, kahrolası yasaklarıyla, bu acayip kaos karanlığında, biz ikimiz! İki müthiş hasret, iki parça can... Ve canımda o ölüm namussuzu...
Sayfa 4 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu