" ümidi olan ağlar, ümidi kesilmemiş İnsan ağlar. Biz de gözyaşı rahmet; nisan yağmuru Müjde ve Neşe; Gözlerin ağlaması ruhun gülmesidir. Modern çağda bu kavramı da kaybettik; ağlamayı olumsuzladık, negatif kodladık; ağlamamak lazım ağlamak zayıflatır gibi çok berbat bir anlayış bu. Olur mu hiç! Ağlamayan gülemez ki zaten. Gülmek ağlamanın ta kendisidir, madalyonun biri bir yüzü , biri bir yüzüdür.