Bu kitabı ilk basıldığı yıl aldım, ancak çeşitli nedenlerle okumam gecikince neden şimdi okudum? Okuyacağım 100. kitap olacağı için Cumhuriyetimizin 100. yılına yakışan bir kitabı okumak istedim: yani Mustafa Kemal'i. Yılmaz Özdil'in okuduğum dokuzuncu kitabı, akıcı bir tarzı var. Kitapta bir çok konuya kronolojik olarak değinmiş. Okunmaya değer bir kitap, çünkü başkaları tarafından yorumlanan şeylerin aslını öğrenmek bu kadar bize yakın. Özellikle de Atamız hakkında yazılmış o kadar uydurma, gerçek dışı ve usulsüz kitaplar varken (ki bu kitapların bazılarından bahsedilmiştir). Ayrıca dinimize yönelimi konusundaki uydurma ve mantıksız yorumlara karşı gerçek tavrını görmek için de okunmalı ve okutulmalı. İleri görüşlülüğünü gösteren cümleler kitabı okurken başınızı döndürecek ve O'na olan hayranlığınız daha da artacaktır. Kitabı okurken bitmesini istemedim çünkü 10 Kasım 1938'e ulaşmaya içim elvermedi. Sırf bu yüzden bazı yerleri tekrar tekrar okudum ve o tarihten sonra yaşananlara önceden okuduğum "Atatürk'süz ilk on gün" adlı kitaptan aşina olduğum için hızlıca sanki yaşamışım gibi okudum. Kitapta bulunan ve 2004 yılında hanedan soyundan Osman Ertuğrul'un dediği gibi: "Mustafa Kemal olmasaydı, İstanbul olmazdı. Memleketi kurtarmanın tek şekli, Cumhuriyet'i kurmaktı". O da bunu yaptı ve yarınlara bu güzelim ülkeyi bıraktı. Bu ülkenin tüm vatandaşlarının bu gerçeği görmesi dileğiyle... İyi okumalar...