Ölüm, yaşam ile eşitlendi. ‘Böyle yaşamaktansa ölmek daha iyi’ düşüncesi gelişti. Bu dünya üzerindeki her hangi bir canlının en kötü koşullarda bile bir şeyleri değiştirebilmesi için gözünü kararttığı noktadır Dostum. Anlıyor musun?
Oysaki dünyayı anlayamadılar ve ne yaparsa yapsınlar anlayamacaklar, çünkü yaşamlarındaki her şey geçici, eğreti ve çaresiz bir şekilde yok olup gidiyorlar, insanlar, tanrılar, her şey yok oluyor, hatta ben bile..
Ve eğer sen yaşamın, parçaları en baştan birleştirilmeye başlanmış bir yapbozdan başka bir şey olduğunu düşünüyorsan çok yanılıyorsun. Parçalar her zaman oracıktadır; belki minik minik kesilmiş ve etrafa dağılmışlardır ama her şeye rağmen oradadırlar. Ve benim beynim o akıl burkanları düzenlemeye tapar.