Gülüşü, dağılmış orduları önce toparlar ,sonra yeni bir yenilgiye sürerdi.
Ben ,kalbim ağzıma kadar büyümüş, köküne su yürüyen ağaç yaprakları gibi kıpırdar, gülümserdim.
Ben sizden de değilim,
diğerlerinden de
Ben, ölüme dair yemin
etmeyenlerden, tehdit
savurmayanlardan, dinini ve
ırkını aklının yerine
koymayanlardanım.
Ben, hâlâ şiir okuyanlardanım.
"Nasıl bırakıp gitti bizi günler, geceler
Nerede, önümüzdeki uzun uzun seneler
Bu hazin, bu ezik duruş, bu kabul ediş neden
Bu hayal kim, kim bu resimler"