Ve uzunca düşündü adam;
Çok sevdiği için mi bu kadar üzüyordu sevdiklerini
Yoksa sevmeyi mi bilmiyordu
Düşündü, düşündü fakat bir cevap bulamadı
Ve başını önüne eğdi, yürümeye devam etti
Solmuş bir gül ne kadar yaşıyor sa öylece
🥀🥀🥀
Beni hangi urganla bağladın gözlerine
Beni hangi ırmağa karıştırdın yeniden
Senden kopamıyorum gözlerin var oldukça
Sensiz yapamıyorum yüzün bahar oldukça
Sen ki, gül bahçesinde kalbimin mâhurusun
Bir de hüzzâm yerine bana nihâvendi sun
O kâbus günlerin matemi unutulsun
Gülümse de ruhumun gözyaşları kurusun
Sen ki, gül bahçesinde kalbimin mâhurusun
Bir de hüzzâm yerine bana nihâvendi sun
Sevdamızı duyunca aynalar coştu bugün
Hayalimde efsulu yüzün bir hoştu bugün
Seni gören ağaçlar, kuşlar sarhoştu bugün
Söyle niye penceren yine bomboştu bugün
Sen ki, gül bahçesinde kalbimin mâhurusun
Bir de hüzzâm yerine bana nihâvendi sun
Uzun zamandır sesli kitap düşünüyor, fakat kesin karar veremiyordum. Yürürken, yolculukta, ufak tefek işleri yaparken zamanı değerlendirmek için çok güzel bir şey olduğunu düşünüyorum artık.