Köylü olmak, bahsedilenleri iyice anlamak ve sanayileşememiş (şehirlileşememiş) bir toplum olmak çok canımı sıkıyor. Bu yüzden bizim edebiyatımızdan özellikle köyün ve Anadolu’nun anlatıldığı romanlardan köşe bucak kaçarım.
Gerçekten ben kitapları, kitap nedir bilmeyenlerden fazla kullanmam diyebilirim. Cimriler nasıl günün birinde kullanacağım diye hiç dokunmazlarsa definelerine, ben de öyle saklarım kitaplarımı. Ruhum onların benim olmasıyla doyar, yetinir.
Yeni umutlara düşmekten, yeni işlere girişmekten kaçınıyorum; bıraktığım her yeri son defa selamlıyorum; benim olan her şeyden her gün biraz daha elimi çekiyorum.