Ömer Faruk Güdül
@Alempesend
Siteyi kendim için bir nevî arşiv niteliğinde kullanıyorum.
İzmir
26 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
“Ah benim körler ülkesinde ayna satan kalbim...”
Sezai Karakoç
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Kızgınlık ile Kırgınlık.
Kırgınlık ile kızgınlık arasında aklî melekeleri yerinde her insanın anlayabileceği bariz farklar vardır.
Kızgınlık insanı daha fazla konuşmaya, kırgınlık ise daha fazla susmaya teşvik eder. Kızgın insan bağırır, haykırır, kendisini kabul ettirmeye, üstünlük kurmaya, kendini doğru kabul ederek hakkını almaya çalışır.
Kırgın insan susar,
Hesabî Bir Dünyada Hasbî Nesiller Yetişir mi?
Her gün hep birlikte toplumun içinde teneffüs ettiğimiz bazı hastalıklar iyileşmeli önce. Mesela alın teri ekmek gibi aziz bilinmeli; kurnaz olmak, başkasının önüne atlayarak yol almak veya başkasının emeğine basarak yükselmek marifet zannedilmemeli. Bu kolektif kibir, narsisizm ve yırtıcılık çağında tevazu kıymetli bir hazine kabul edilmeli; yumuşak huylu, nezaketli, zarif, anlayışlı olmak zayıflık veya eksiklik olarak yorumlanmamalı. Sözün şehvetle söyleneni değil, sakin, güzel, ölçülü olanı değer görmeli; bağırmak, çirkin söz söylemek, kelimeleri merhametsizce fırlatmak, toptan ve keskin yargılar üretmek bir maharetmiş gibi alkışlanmamalı. Güzel niyetle sürdürülen fedakârlık bir yerde vefa, kıymet ve karşılık görmeli; bir türlü fark edilmeyen ve bir tarafın zaten hep yapması gereken bir sorumluluk haline dönüşmemeli. Takdir etmek, teşekkür etmek, güzel bir şeyler söylemek olağan hale gelmeli; bunları yapmanın bizi değersizleştirmediği veya bizden bir şey eksiltmediği hatırlanmalı. Kabuk değil öz, söylem değil eylem, dalkavukluk değil duruş, taklit değil tahkik, hamaset değil hamiyet, görünürlük değil samimiyet, hırs değil azim, öfke değil akıl, nefret değil şefkat, cehalet değil ilim muteber olmalı. Belki o zaman bazı şeyler gerçekten değişmeye başlar... Belki o zaman coğrafya keder olmaktan çıkar..
Hayatın hepimize hayır demeyi ve bazı kimselere/şeylere karşı hissiz olmayı öğrettiği bir yer var. Hissiz ama asla zalim ve gaddar değil, bir şeyleri öngörebildiğin, kendini korumaya aldığın ama kimsenin o duruma nasıl geldiğin hakkında en ufak bir bilgisinin olmadığı o kritik yer..
...Para, başarı ya da saygınlık gibi yalnızca soyut ve basmakalıp terimlerle kavranan mutluluğu arayanlar, genellikle mutluluğun duyulardan ve hayal gücünden geçen o gerçek ve temel kısmını kaçırırlar.
Düşlerle acı çeker ve yine düşlerle iyileşiriz.
