Akşam ne güneşli bir geceydi...
Eyvah, o da leyl-i mâtem oldu!
M. Akif
Sayfa 49
Geçen gün eriyor, gelecek karanlık, kavga yalnızca yaşanan saniyelerin başında kopuyor.
Sayfa 65Kitabı okudu
... belki büyüğüz, ama patates gibiyiz; değerlerimiz toprak altinda.
Sayfa 43Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Zaman, kuvvetin hareket haline gelmesidir.
Sayfa 14
Bir kitap okudu
544 syf.
·
Puan vermedi
Hangi ümide sarılsam elimde kalıyor, neyi seversem, ölüyor.
Sayfa 469Kitabı okudu
O vakit, sadece gözlerim ağlamıştı. Bu gece gönlüm ağlıyor.
Sayfa 338Kitabı okudu
... Ya bu dünyanın içindeki dünya hakikat olacak ya ben postu vereceğim.
Sayfa 276Kitabı okudu
Üşümek mi? İnsanın içinde güneş gibi yanarken üşümek mi?
Sayfa 260Kitabı okudu
İçinde sönük bir ümit yok değildi. Çok güzel bulduğumuz için, hiçbir zaman elimize geçmeyecek sandığımız şeylere karşı duyulan o ümitsiz ümit.
Sayfa 257Kitabı okudu
aydınlık bu gece gözlerimi incittiği için lambamı söndürdüm.
Sayfa 254Kitabı okudu
İnsan yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar.
Sayfa 207Kitabı okudu
Yüreği hasretten göz göz olmuştur. Sen, kurşunla vurulanları hiç işitmedin mi, be hemşireceğim? Bazıları, vurulduklarının farkında bile olmazlar; üç beş adım koşarlar, kaçıp kurtuluyoruz sanırlar. Yara sıcakken acımaz, hemşireceğim. Hele bir soğumaya başlasın. Sen bak, seyret o kızcağız nasıl yanıp yıkılacak?...
Sayfa 190Kitabı okudu
Ayın on beşi karanlıksa on beşi aydınlıktır.
Sayfa 172Kitabı okudu
... postunu sudan kurtarmış bir insanım, canım nasıl isterse öyle yaşarım.
Sayfa 159Kitabı okudu