Amante de libros
@Amente_de_libros
＾･ｪ･＾
83 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Benim için etten kemikten ibaret değildi, bir melekti o. Karanlık, anlamsız ve tekdüze hayatımı bir anda aydınlatan kurtarıcı bir Melek...
Sayfa 58 - Kırmızı kediKitabı okudu
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
164 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
6 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Şu anda okuyor
%36 (35/96)
2024 okuma hedefini güncelledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
5/25 kitap - %20 tamamlandı
5 kitap okudu
25 kitap
799 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
12 günde 1 kitap okumalı.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitabı yarım bıraktı
%11 (45/392)
Onunla göz göze geldiğim zaman, aydan kaçan prensesin gökkuşağı tarafından kovalanıp etrafının sarılması gibi, kısa bir süre tereddütte kaldığını gördüm.
Sayfa 95 - İthakiKitabı okudu
...
"Ressam olduğum için romanları baştan sona okuma ihtiyacı hissetmiyorum. Seninle konuşmak da ilginç geliyor. Burada kaldığım her gün seninle konuşmak isteyecek kadar. İstersen sana aşık da olabilirim. Öyle olursa daha ilginç olur. Ama sana aşık olduğum için seninle evli olmak zorunda olduğum an, artık romanları da baştan sona okumam gerekir."
Sayfa 112 - İthakiKitabı okudu
Bu dünya ısrarcı, zehirli, yaygaracı ve her şeyden önce arsız insanlarla dolu. Özellikle bazılarının bu dünyaya ne yapmaya geldiği anlaşılmıyor.
Sayfa 134 - İthaki yayınlarıKitabı okudu
Uygarlık Hakkında
Uygarlık önce sınırları ortadan kaldırarak bireyselliği geliştirdi, şimdi de sınırlar getirerek onu ayağının altında eziyor. Günümüz uygarlığı yetişkinlere dünya üzerinde belli bir alan verip bu alanda istediğin gibi uyuyabilir ve uyanabilirsin diyor. Aynı zamanda, bu alanın çevresine demir çitler örüp bunun ötesine bir adım dahi atmak yok diyerek gözdağı veriyor. Kendi alanında dilediği gibi davranan canlıların, çitlerin ötesinde de diledikleri gibi davranmak istemeleri doğanın kanunudur. Acınacak halde olan uygarlık toplumuysa bütün gün ve gece bu demir çiti ısırıyor, çığlıklar atıyor. Uygarlık bireye özgürlük verip bir kaplan gibi onu vahşileştirdikten sonra,bu vahşiliği kafese tıkıyor ve dünyanın huzurunu koruyor. Oysa gerçek huzur bu değil. Bu sadece hayvanat bahçesindeki bir kaplanın ziyaretçilerine bakarken boylu boyunca yatmasına benzer bir huzur. Demir parmaklıkların biri bile kopsa dünya karmakarışık bir yer olur.