••|
Sus, kimseler duymasın,
Duymasın, ölürüm ha.
Aymışam yarı gece,
Seni bulmuşam sonra.
Seni, kaburgamın altın parçası.
Seni, dişlerinde elma kokusu.
Bir daha hangi ana doğurur bizi?
•ahmet Arif | suskun
Yanlış insanlara duyduğun öfkeyi doğru insana kusma. İnsan candır, üzülür kırılır. Bin dakika yaşar bir dakikada ölür. Şuan dilimde sözcükler aklımda günümüz, geleceğimiz ve hayallerimiz, gönlümde sen varken ve halen akciğerlerlerime çok şükür diyip hava doldurabiliyorken beni üzme. Yarın cansız bedene vura vura ağlayarak özür dileme istiyorum. Güzel gör, güzel düşün, güzel yaşa. Ömrüm bu küçük dünya malına ve telaşına heba olmasın... Sevgim de öyle...
Gönül sazı bazen zil bazen de bem olsun
Her sözün başında Zîn'le Mem olsun
Kalbin gamlarını sanmış efsane
Güzel Zîn'le Mem'i etmiş bahane
Öyle okuyayım ki gönül nağmemi
Geri getireyim dünyaya Zîn ile Mem'i
Her iki hastanın tabibi olayım
Zor günde dostu habibi olayım
Deva dermanımı katayım toprağa
Dertli aşık maşuk kalksın ayağa
Mem'i, yıllar boyu gözü nemliyi
Zin'i gönlü kırık, kalbi gemliyi¹
Günahsız iffetli o masum kızı
Mem'i, alnı açık o günahsızı
Öyle meşhur edeyim ki her iki yürek
Başka sevgilerden seçilsin gerek
Kimse toz konduramaz
Kesip attığımız tırnağa bile.
Sen en güzel kızısın
Bütün galaksilerin
Bense tözüyüm artık
Akkor tözüyüm,
Prometheus'u yakan
Kara sevdanın...
•Ahmet Arif|
sonra olbir bahara... nerde kalmıştık? –bahâ
biçilmez kumaş, denk denk ve tiftik;
dokunmuştur, örtülmek üzre sabaha;
yolculuktuk, gitmek için giyindik,
ben ölürsem yapayalnız kalacak olan Allah’a...
ben ölürsem yapayalnız kalacak olan Allah’a...
hilmi yavuz
Kendi sorgusu yüzünden ayağa kalkıyor insan,
Arıyor. Yusuf bir ayna mıdır acaba?
Çetrefil, kuşku dolu, yadırgı,
Ne kadar kendi oldu insan,
O kadar başka...
-İsmet Özel