mavi
@Arkadass
Yıldızlar da isterim süslü olsun gökyüzlerim
F. Ş.
Türkçe öğretmeni
Bülent Ecevit Üniversitesi
88 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitabın içeriğiyle ilgili özgün bir görüş ifade edemeyen hiç kimse, kitabı gerçekten okuyamaz.
Sayfa 9 - ÇınarKitabı yarım bıraktı
Konu "okuma" olacak. Görünüşte galiba çok basit bir konu, ama gerçekte göründüğü kadar basit değil ve düşünebileceğinizden çok daha önemli. Bu derse, çok az kişinin okumayı bildiğini söyleyerek başlayacağım.
Sayfa 7 - ÇınarKitabı yarım bıraktı
Sevgili ölüm, henüz yaşamadım.
Sayfa 66 - Kolektif kitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Rüzgârlar gibidir hayatımız imkanları, yine de insan neden cesaret etmez ki yerken açmaya? Her şey yaşamamış bir hayattan daha iyidir, hatta felaket bile -acı, ümitsizlik, cürüm her şey ama her şey boşluktan daha iyidir!
Sayfa 57 - Kolektif kitapKitabı okudu
Neden özlemimizin peşi sıra gitmiyoruz? Neden? Neden özlemimizi bastırıyoruz, özlemimizin örf, fazilet, sadakat dediklerimizden ve bunlarla birlikte hayata dahil olmayan her şeyden daha hakiki, daha saf, daha güzel olduğunu bildiğimiz halde? Neden bunlardan silkenemiyoruz? Neden hayatımızı yaşayamıyoruz, bu tarifsiz ilahi dünyada sadece bir defaya mahsus bulunduğumuzu bildiğimiz halde, bunun sadece bir defalığına, tekrarsız olduğunu bildiğimiz halde!
Sayfa 56 - Kolektif kitapKitabı okudu
Zirvede mutluluğu bozacak hiçbir şey yok, sadece uçsuz bucaksız bir sessizlik.
Sayfa 55 - Kolektif kitapKitabı okudu
Ne kadar uzun bakarlarsa geceye sessizlik kalplerini o kadar hızlı arttırıyor; öyle bir sessizlik ki insan gerçekten onu işitebilirse ölümünün kaçınılmaz olduğunu hisseder.
Sayfa 50 - Kolektif kitapKitabı okudu
İnsan kollarını açıp kendini kayalardan aşağı bırakmak ve boşlukta uçmak, rüyadaymışçasına süzülmek, tıpkı yeşil ışıl ışıl bir sis gibi geçip gitmek istiyor...
Sayfa 46 - Kolektif kitapKitabı okudu
Tek bildiği, hayatını bir kez heba ettiysen geri dönüşün olmadığı; geçmişe müdahale edilemeyeceği, geçmişin telafi edemeyeceği ya da düzeltilemeyeceği; merhamet yok; daha önce hiç farkında olmadığı kadar farkında şimdi insanın yaptığı ya da yapamadığı ''şey''in nihai olduğunun, her hatanın ya da her ihtimalin ve evet, burada oturmanın bile bir tekrarının, telafisinin olmadığının ve bunun durdurulamayacak bir şekilde süregittiğinin -insan neden yerinden kımıldaması gerektiğini bilmese de böyle bu.
Sayfa 35 - Kolektif kitapKitabı okudu
Belki de bugünün doğum günü olduğunu hatırlamıştır. Ve her daim şöyle söylediğini: Kim ki otuz yaşına gilip henüz bir şeyler başaramamışsa gönül rahatlığıyla gidip ilk ağaca asabilir kendini...
Sayfa 35 - Kolektif kitapKitabı okudu
Onun hayatında net bir akış ya da hayatı boyunca ona eşlik eden temel bir düşünce yok; süreçler ya da eylemler olmaksızın eriyip kaybolur hayatı, tutku soluk bir ruh haline dönüyor, kararları da kum misali parmaklarının arasından kayıp gidiyor; her seferinde bir avuç dolusu kum alsa da elini her açtığında bir şey kalmadığını görüyor, ümitsizliğe kapılsa ümitsizlik de yitip gidiyor tıpkı umut gibi, sevinç çığlıkları gibi, acı gibi ve her şey gibi, yaşamın tamamı gibi.
Sayfa 29 - Kolektif kitapKitabı okudu
Belki de çok duru bir vicdan gerekiyor böylesine duru bir sessizliğe katlanabilmek için; yoksa insanın hayatı boyunca itinayla inşa ettiği, üzerine titrediği ne varsa bir saat içinde çöküp dağılabilir, belki de kahramanca nitelenen hırsın kibirden başka bir şey olmadığı, sadece kaçış olduğu ortaya çıkabilir; insan orada uzun süre oturursa geriye sadece kara bir leke, insanın sezdiği ve eskiden beri her daim korktuğu, yüzlerce teşebbüsle üstünü kapamaya çalıştığı, yüreğin esas yalanlarından biri kalır; sonuçta insanın cesareti yoktur açık bir içgörüye, gerçek bir değişime.
Sayfa 24 - Kolektif kitapKitabı okudu
Sanki düşünceler tümüyle çözülüp gidiyor; sessizlik dünyanın üzerinde yer etmiş, insan sadece kalbinin çırpınışını ve beraberinde kulağının içine doğru uğuldayan rüzgarı duyuyor. Bir an kayanın etrafında süzülen küçük, siyah bir kuzgun tiz çığlıklarla uzaklarda kayboluyor ve geriye çevresindeki tüm hayatı, her çığlığı sanki hiç olmamış gibi yutan bu yalnız sessizlik kalıyor; bu isimsiz sessizlik belki Tanrı'nın ya da hiçliğin kendisi.
Sayfa 23 - Kolektif kitapKitabı okudu
Fakat artık her şeyi başka olacak; artık ertesi sabah neden uyandırılacağını bilecek ve gözünü açmaktan korkmayacak; artık bir amacı var, üzerine düşünebileceği, inanmak istediği, sabahları kalkmasına vesile olacak bir amaç!
Sayfa 15 - Kolektif kitapKitabı okudu
İnsan yorgunsa eğer ve ertesi sabah uyanması için bir sebebi varsa yaşam ne güzeldir diye düşünüyor. Bu bilgiye nadiren sahiptir insan, her seferinde boş, beyhude bir varoluşa uyanır, bazen buna uzun süre katlanamayacağını düşünür. Zaman zaman kendini çok çaresiz hissedebilir, masanın üzerine yığılabilir ya da bazen başını alıp duvarlara çarpmak isteyebilir, düşündüğü ne varsa parçalanıp gitsin diye, fakat en sonunda bir an gelir ve uyku bastırır; her şeye galip gelen düşüncelerimizden ve çaresizliklerimizden daha güçlüdür uyku, sıkıntılarımızın tümünü kolayca bir kenara iter, böylece ölümcül düşünceler silinir gider. Aslında uykunun hiçbir şeye çözüm olmadığı bilinir, isteği sadece bizi yeni çaresizliklere karşı bilemektir; insan ertesi sabah bir adım bile ilerlememiş olduğunu bile bile ayağa kalkmak zorundadır, bilinmezliğe doğru, inançtan, amaçtan yoksun, manadan yoksun, her şeyden ve her türlü maharetten yoksun, böylece insan giderek yaşlanır, içi daha da boşalarak, daha çaresiz bir hal alarak...
Sayfa 14 - Kolektif kitapKitabı okudu