Fesleğen'le tanışmadan önce ölmeyi bekliyormuşum. Ölmek için yaşıyormuşum. İnsanlardan öğrenmiştim yaşamayı. Meğer yaşamak değil; paslanmış fikirlerle ölmeyi beklemekmiş öğrendiğim şey. Her gün yaşamıyor, her gün ölüyormuşum. Hakikaten her geçen gün uzaklaşıyormuşum.
O geldi. Herkes gibi yaşarken hiç kimseye benzemeyen o geliverdi. Bende var olanı değil bende eksik olanı gösterdi. Bunca zamandır yaşadığım ama farkında olmadığım eksiklik duygusunun tanımını yaptı. Bilmediğim şeylere çektiğim hasretlikleri anlattı. Öğretti. Eksikliğimi öğretip tamamlayacak şeyleri gösterdi. Daha önce hiç duymadığım bir lisanla tebessüm etti ve anlamaya başladım olan biteni.
Cümlelerinden kelime kelime vurulan bir garibim.
Sevda halimi anlatıyorum.
Kalem yürekten süzülüp yazıyor kelimeleri,
Her kelime ismini yazmaya meylediyor.
Vakitler vakitlere erişiyor, ey gönlümün aşk kokusu
Fesleğen'im!
Günler geceleri, Geceler gündüzleri sinesinde saklıyor...
Sinemdeki gizli yaram, nar-ı aşkım...
Gayem sana, Seni bana verene erişmektir...
Adım adım yanına, yakınına, o kokunun kaynağına erişmektir...
Serinlik var içimde...
On sekiz yaşın nisan günleri
Dünya bir kızın gözlerinden ibaret
Hayat bir tas su içimi
Ne zaman oldu aklımda yoktu
Yağmurlar yağdı hatırladım
Yayıldı içime aşk iklimi
Toprak kokusu bumuydu
Böyle miydi benim insanlarım
Ben hiç yoruldum mu severken
Ah bu uzak ses kimin
Şüphesiz olmasın şimdi bile
Düşünüp ardına gidebilirim
Talip Apaydın
Sen varken kötü diye birşey bilmiyorduk
Mutsuzluklar, bu karalar yaşamada yoktu.
Sensiz karanlığın çizgisine koymuşlar umudu
Sensiz esenliğimizin üstünü çizmişler
Nicedir bir pencereden deniz güzel değil
Nicedir ışımaya insanlığımız sensizliğimizden.
Sen gel bizi yeni vakitlere çıkar.
İlhan Berk
Bir şey var aramızda
Senin bakışından belli
Benim yanan yüzümden.
Dalıveriyoruz arada bir
İkimizde aynı şeyi düşünüyoruz belki,
Gülüşerek başlıyoruz söze.
Bir şey var aramızda
Onu buldukça kaybediyoruz isteyerek.
Fakat ne kadar saklasak nafile
Bir şey var aramızda
Senin gözlerin ışıldıyor.
Benim dilimin ucunda.
Nahit Ulvi Akgün
Tamda vaktinde gittin be Fesleğenim.
Birine emanet etseydin bari.
Öyle gittin işte.
Dedinmi acaba kime yazar , Nasıl yaşar...
Ateşe gönlümü attında gittin,
Kime " Yağmur başladı , koş koş " diyeceğim,
Gönlüme bir ateş attında gittin...
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar,
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti, istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak Vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?...
NECİP FAZIL KISAKÜREK