Ahmet Ümit'i çok fazla okuyan birisi değilim. Hatta bu okuduğum ikinci kitabı. İlk olarak Beyoğlu Rapsodisini okudum ciddin keyifli, son ana kadar katili düşündüğünüz, ve kitapta ki tüm karakterlere bir dönem kesin katil bu dediğiniz bir kitap. Bab-ı Esrar kitabını okurken kesinlikle böyle bir haz keyif almadım, aslından bir polisiye çatısı altında Mevlana ve şemsi anlatan en azından bir kıvılcım çakan, güzel hikayeleri olan yine soluksuz bir keyifle okunacak ama polisiye gözüyle asla bakılmaması gereken bir kitap.Çok güçlü bir kalem tasvirleriyle yaşanılanları gözünüzde canlandıra bilen bir yazar.
