Atacan Ağüzüm
@Atacann
Yarım porsiyon aydınlık.
Yıldız Teknik Üniversitesi
72 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Bir insanın yerini başka birinin almasının olanaksızlığı anlaşıldığında, varoluşa ve yaşama devam etmesi büyük bir sorumluluk halini alıyordu. kendisini özlemle bekleyen bir insana veya bitmemiş bir çalışmaya karşı sorumluluğunu fark eden bir insan yaşamını asla çöpe atmıyordu. varoluşunun "neden"ini bildiği için tüm" nasıl"lara katlanır hale geliyordu.
Bir kitabı yarım bıraktı
İronik olarak, tıpkı korkunun korkulan şeyi getirmesi gibi zoraki bir niyet de insanın kuvvetle arzuladığını imkansız kılar. "Aşırı niyet” durumu özellikle de cinsel nevrozlarda gözlenebilir. Bir erkek cinsel gücünü veya bir kadın orgazm olabilme yeteneğini sergilemek için ne kadar uğraşırsa, o kadar başarısız olur. Zevk, bir yan etki veya yan üründür ve öyle kalmalıdır; bir hedef haline getirildiği ölçüde kaybolur veya bozulur.
Sayfa 126Kitabı okudu
Bu görevler, dolayısıyla hayatın anlamı da kişiden kişiye ve zamandan zamana değişir. Bu yüzden de hayatın anlamını genel olarak tanımlamak imkansızdır. Hayatın anlamına ilişkin sorular asla topyekün ifadelerle cevaplanamaz. "Hayat belirsiz değil, çok gerçek ve somut bir şeydir; tıpkı hayatın görevlerinin çok gerçek ve somut olması gibi. Bunlar insanın, her bir kişi için farklı ve özgün olarak yazgısını oluşturur. Hiçbir insan ve hiçbir yazgı, başka bir insan ve yazgıyla kıyaslanamaz. Hiçbir durum kendini tekrar etmez ve her durum farklı bir cevap gerektirir. Bazen insanın kendisini içinde bulduğu durum, onun kendi kaderini eylemiyle değiştirmesini gerektirir. Başka zamanlarda, derin derin düşünme ve bu sayede değerlerin farkına varma fırsatını kullanması insan için daha avantajlıdır. Bazen insan sadece kaderini kabul etmek ve çarmıhını taşımak zorundadır. Her durum kendine özgüdür ve her zaman karşımızdaki durumun getirdiği sorunun doğru bir yanıtı vardır.
İnsan yaşamı ve onurunu artık tanımayan ve insanı iradesinden soyutlayarak onu (fiziksel kaynaklarını son damlasına kadar sömürdükten sonra) yok etmeyi planlayan bir dünyada, kişisel benlik en sonunda değerlerini kaybedebiliyordu.
Onun varlığını ve benimle olduğunu giderek daha fazla hissediyordum; ona dokunabildiğimi, elimi uzatıp onunkini tutabildiğimi hissediyordum. His çok güçlüydü: O oradaydı ve tam da o anda bir kuş sessizce uçarak tam önüme yığdığım toprağın üstüne kondu ve gözlerini ayırmadan bana baktı.
Dizginleri serbest bırakıldığında hayal gücü geçmiş yaşantılarla, sadece önemli olanlarla değil ufak tefek olaylar ve oyalayıcı şeylerle meşgul oluyordu.