Düşünen Adam
@Avoda
Bakabiliyorsan, gör.
Görebiliyorsan, fark et!
Kim demiş yalnızım diye?
Kitaplarım var...
Okur, yazar, çizer..
Dünya
Dünya
7445 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Sabah soğuğunda dar sokaklara yağan yağmur her şeyi, her şeyi birbirine, bana yakınlaştırıyor gibi görünüyor."
"Doğuştan gelen bir idealizmden olsa gerek, dünyadaki hiçbir şey iyi görünmüyor, yalnızlığım da mazoşist bir arzu."
"Varoluş doğanın değil, insanın kavrayışı içinde başlar ve son bulur."
Okur Takip Önerileri
"Yazıyorum. Bu da insanlığımı hissettiriyor bana."
"Çoğu zaman okuyorum, bazen de içimden gelirse yeniden yazmaya koyuluyorum. Sonra uyuyorum."
"Hemen hemen her zaman yalnızım. Evden pek çıkmıyorum. Ev üç göz. Arka tarafta ufak bir yatak odasıyla banyo var... Oradan mutfağa geçiyorum. Kahve, kızarmış ekmek - sonra büyük oturma odası ve çalışma masam, çalışıyorum."
"Öpüşmedikleri anlarda ömür boyu sürecek birer ruh eşi havasında şakalaşıp eğlenirler."
"Ben gelinceye kadar, her gün güzel bir elbise giy, canın istediği kadar sigara iç ve karşılaştığın herkese iyi davran."
"Dış görünüşüne göre artık aynı insan olmasan da eskiden neysen hâlâ osun."
"Gözün açıkken uyumuşsun ama aynı zamanda uyanıkmış, nerede olduğunun farkındaymış, yine de orada değilmiş, ağırlığı ya da cismi olmayan bir hayalet misali kendinin dışında boşlukta yüzüyormuş, içinde kimse olmayan et ve kemikten bir kabuk, olmayan bir kişiymişsin gibi anlaşılmaz, acayip bir duygu."
"Nedense, hemen çok zaman alacak şey düşünme zorunluluğunu duyuyorum."
"Hayatta olmanın, yaşamanın ne olduğunu düşünebiliyordun ve bir kez bunu başardın mı, kendi varoluş gerçeğinin tadını doyasıya çıkarabilirdin, yani kendine, 'yaşamak ne güzel şey' diyebilirdin."
"Kimdin sen küçük adam?
Nasıl oldu da düşünebilen bir insana dönüştün ve şayet düşünebiliyorsan düşüncelerin seni nereye götürüyordu?"
"Yalnız yaşıyorum, evden çok nadiren çıkıyorum. Günler geçiyor, tek kelime söylememiş oluyorum. Bir şey söylemek zorunda kalınca sesim bana çok tuhaf geliyor, sanki makine gibi takırdıyor."
"Kendi varoluş gerçeğinin tadını doyasıya çıkarabilirdin, yani kendine, yaşamak ne güzel şey, diyebilirdin."