Aweary of th sun
@Awearyofthesun
Konu kitap değil ise lütfen mesaj atmayın
Sosyolog
24 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Beni yüce birinin bağışlaması gerek
Savaşları kanıksamış Stubb için, ölümün korkunç ağzı, rahat bir koltuk haline gelmişti
Volkanların çelişkisi hem yıkımın hem de yaşamın sembolü olmalarıydı. Yavaşlayarak soğuyan, katılaşan lavlar zamanla toprağa -verimli, bereketli bir toprağa- dönüşüyordu.
Okur Takip Önerileri
Yüreğimi yakan ateşin dumanı içimden hiç çıkmıyor
İnsan yüreği umutsuzluğa ancak belli ölçüde katlanabilir. Sünger suyu emdiğinde, üzerinden deniz geçse bile bir damla su daha ekleyemez. Esmeralda’nın ölümüyle sünger emebileceğini emmiş, Claude Frollo için bu dünyada söylenecek tek söz kalmamıştı.
Biri onca güzelliği, diğeri onca çirkinliği sessizce izlediler
Gündüz herkesindir. Beni neden hep geceye mahkum ediyorlar?
Şimdiye kadar hiçbir canlı varlık hiçliğe bu kadar gömülmemişti
Kaçıp gitmek istediğiniz yerin kaçtığınız yerle aynı olduğunu görmek tam bir aydınlanmaydı
“Hayat,” diye yazmış Sartre bir zamanlar, “umutsuzluğun öte yanında başlar.”
Hayatını acı çektiği için değil, acıyı dindirmenin bir yolu olmadığına kendini inandırdığı için bitirmek istediğini anlamıştı
İçinde bir ateş vardı
Ateş onu ısıtacak mıydı yoksa yok mu edecekti, bilemiyordu
Derken anladı
Ateşlerin nedeni yoktu
Nedeni ancak o yaratırdı
Güç ondaydı
Bütün güzellikler vahşi ve özgürdür
Nereye gidersen git anılar hep seninle ve hayat böyle boktan bir şey işte
Acı çok beter bir şey. Orada biraz daha kalsam bütün insanlıktan nefret edecektim.