“…
— Serhat’ım, yine hüzünden gemiler yapmış, denize açılmışsın..
— Efendim, ruhum tesbih taneleri gibi kopuk, dağınık, ruhumda nasır tutmuş acılarım var..
…”
S/126
Sılanın mesafelerle değil yaşamlarla arandığı bir gurbet hikayesi ve parçalanmış bir ailenin dramı..
Nice duyguların en çok da acının neredeyse dokunulacak kadar yakın sesleri..