Sevmedim, sevemedim. Kendimi çok zorladım sevebilmek için; inciğini cinciğini araştıra araştıra okudum; kelime oyunlarından etkilenebilmek adına defalarca döndüm durdum… Ama olmadı, olamadı; olduramadı bu kez Guillermocuğum Cabreracığım İnfanteciğim.
Peki eğlendim mi? Evet çok eğlendim; hatta bazı yerlerde kahkahayı bastım. Çünkü İnfante, kişi isimlerini, kelimeleri, şarkıları, filmleri, meşhur replikleri, yazarları, kitap alıntılarını vs. edebiyata ve sinemaya olan mutlak hakimiyeti ile satırlarda kendisine oyuncak etmiş ve evirip çevirerek bir şekilde metne uydurmuş. Bu da yer yer mizaha ve tabii ki iğnelemelere dönüşmüş.
Peki sorun ne? Elbette ki çeviri…
Çeviri derken bunu kesinlikle sevgili çevirmenimize yüklemiyorum. Sn. Seniha Akar’ın cesareti ve başarısı tartışılamaz bile. Kitap zaten İngilizce’ye çevrilirken bir erozyona uğramış olacak ki sevgili çevirmenimiz de Türkçe’ye çevirirken olağanüstü bir çaba ile dipnotlarla biz okurları aydınlatmaya çalışmış. Ancak çifte çeviri olunca okuma ahengini ve ritmini ister istemez kaçırır durumda kaldım.
“Güzel olan hiçbir şey hülasa edilemez.” demişse de ünlü şairimiz, ben yorumumu toparlayarak kısaca söyleyebilirim ki, karşılaştırıldığı üzere kesinlikle bir Ulysses değil…
Bu kez ritmimiz tutmadı İnfanteciğim; ¡Perdóneme!
Sevgiyle…
