Sabitlenmiş gönderi
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile,
Dayan rüsva etme beni.
ters gidebilecek her şey, önce mutlaka ters gitmeyecekmiş gibi yapıp sonra yedi kat ters gidiyordu.
Düştüğüm karanlığın içinde, bağıra bağıra, kendimi duvarlara vurdum ama herkes uyuduğumu sandı.
Okur Takip Önerileri
Çünkü ne zaman dönüp baksam geçmişe, görüyorum ki yine değişmiş. Ya bir coğrafya eksilmiş ya da bir tarih eklenmiş. Hiçbir şey yerinde durmuyor bu hayatta.
Peki, kim kimden sırf var olduğu için nefret ederdi? Tabii ki ırkçılar ve mezhepçiler ve de kendi dinlerinden olmayan her insanı yok etmeye ant içmiş olanlar!
Sayfa 368Kitabı okudu
Neye inanmak istiyorsan, ona inan! En azından, kendinden başka, kimse seni kandıramaz.
Sayfa 260Kitabı okudu
eğer ortada bir ölüm korkusu varsa, elbet ölümsüzlük isteği de oluyordu. İşte, otorite olmak da bu isteği karşılıyordu. Belki insanı gerçek bir ölümsüze dönüştüremiyor ancak en azından öyleymiş gibi hissetmesini sağlıyordu.
Sayfa 131Kitabı okudu
Acı o kadar çok yer kaplıyordu ki aklım onu kendine sığdırabilmek için diğer her şeyi fırlatıp atmıştı.
Sayfa 217Kitabı okudu
Diyor ya Âşık Veysel, ‘iki kapılı bir han’ diye? Ondan cereyan yapıyor bu hayat! Onun için üşüyorum hep.
Sayfa 81Kitabı okudu
Asla hatırlamak istemediğim, ancak unutmak için anlatmaktan başka çaremin olmadığı o kadar çok şey yaptım ki... Üstelik bunları da başka şeyleri asla hatırlamamak için yaptım... Ama bugünü, dünü unutmak için yaşamak, hiçbir halta yaramadı. Aksine... Unutulması gerekip de unutulamayanlar, katlana katlana çoğaldı.
Sayfa 75Kitabı okudu
İnsanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır
Sayfa 26Kitabı okudu
420 syf.
·
Puan vermedi
·
94 günde okudu
Yalın şeylerin arkasına gizleniyorum beni bulasın diye;
beni bulamazsın, eşyayı bulacaksın,
elimin dokunduğu şeylere dokunacaksın,
parmak izlerimiz karışacak birbirine. 
Yannis Ritsos
“gri gri gri… sabah, sis, yağmur bulut, bakış, hatıra ben de bir şarkı yoktu sen okudun bir ayna yoktu bende sen baktın bereketli toprakların uykusunda bir köktüm senin bakışınla yeşerdim yağmurlar yağmadan gözlerinde bir şimşek çaktı bakışlarım ıslandı yanakların yağmurdan ıslak, gözlerin güneşli kurtlar doğuruyor, kuzuları kollayayım sen gözlerinle beni okşasan çoban değneğim tesirli bir silah olacak sen gözlerinle beni okşa çoban değneğim tesirli bir silah olacak savaş bitince senin için taze incirler toplayacağım seninle kalacağım seninle okuyacağım ve seni güneşli hayranlığında öpeceğim eğer bulutlar izin verirse…
Belki de kötülüğü ağır basan bir vicdan topalıydı Babam, hepsi bu.
Sayfa 18Kitabı okudu
-Babam bir katil olmasaydı, ben doğmayacaktım.
-Babam bir katil olmasaydı, ben de olmayacaktım.
-Babam bir katil olmasaydı, annem beni doğururken ölmeyecekti.
-Babam bir katil olmasaydı, asla dokuz yaşıma basmayacak ve onunla o sofraya oturmayacaktım.