"Bir takım zor kararlar almaya mecbur kaldım. Emin olmadığım şeyler yaptım. Uyumuyorum. Artık karavan kapısını kapatamıyorum sanki. Dehşeti dışarıda bırakamıyorum"
İnsanın kendisini bildiği bir yoldaşa ihtiyacı vardır bazen. Mutlu olmak için değil mutsuz kalmamayı öğrenmek için gerek duyar bu yoldaşa. İnsanlar tarafından canı yandığı için ister bunu. Ama en çok da aynı noktadan tekrar hançerlenmemek için hayatı tekrardan tanıması gerekir. İşte ben de bu kitapta en çok kendimiz olmayı, kendimize bile kapatmayı yegledigimiz o iklimi ortaya çıkarmaya çalıştım. Bazen fırtınayla bazen masmavi bir gökyüzüyle. Kim ne derse desin bizim en çok kendimizi tanımamıza ihtiyacımız var.
İnsan PortresiRıdvan Karadöngel · Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık · 202284 okunma
"Gurur duymuyorum bahane olmadığını biliyorum ve değişmek için çok uğraştım ama yapamıyorum. Bu hiç bir zaman tam olarak silinemeyecek bir dövme gibi tenimin derinliklerine işlemiş ah bazen o kadar yorgun hissediyorum ki"