Büyüdükçe bir sayfa attı,
Takvimin üstünden
Tanrı Yorgunsun dedi,
Bu yağmurlar bu yüzden,
Birden giderler fark etmezsin,
Kalbinde siren sesleri,
Ağlarsın belli olmaz,
Bu yağmurlar yüzünden...
Deli dolu günler hayat güzeldi,
Kahkahalarıyla günler geçerdi.
Ellerim uzanmaz dokunamamki,
Özlediğim şimdi çok uzaklarda.
O da özlüyormuş benim birtanem,
Çok üşüyormuş ben olmayınca,
Öyle yazıyor son mektubunda.
"Büyümek sancılıdır,
Değişim sancılıdır,
Ama hiç bir şey ait olmadığın yerde,
Sıkışıp kalmak kadar sancılı değildir...
Yavaş büyümekten korkma!
Yanlızca olduğun yerde takılıp kalmaktan kork.