Sabitlenmiş gönderi
Dilekçe:
Ne olurdu Allah’ım...?
.
Keşke bebeklik on beş,
Çocukluk on beş,
Gençlik altmış beş,
İhtiyarlık beş yıl sürseydi.
.
Yanımda hep...
Kedim köpeğim dursaydı.
-Babam öldüğünden beri
Annem yere inmiş sis bulutu.-
Hayat,
kavanozda renk renk akide şekeri.
.
Canım nasıl da yaşamak çekiyor !...
Okur Takip Önerileri
#Çocuk istismarı bir insanlık suçudur
ne çocuk işçiler,
ne çocuk anneler ne çocuk gelinler,
ne çocuk mülteciler,
ne de çocuk ölümler olsun.
KİRLİ ELLERİNİZ de
KİRLİ EMELLERİNİZ de
çocuk bedenlerinden uzak dursun...!
-Ben en çok, kırılıp bozulan oyuncaklarımı mezar kazıp gömmeyen aileme kırıldım.-
-Ben en çok, adımı söyleyişini özledim Annem…!-
-Çocukluk, hayat ağacından budanan ilk daldır.-
.
-Hayat, iki uç arasında (doğum ve ölüm) gidilen yoldur.-
-bir kalemin kabzası
bir silahın kabzasından daha değerlidir.-
.
-Kalemini kasap satırı gibi kullananın kalemi kırılsın.-
Gölge etmeyin!
Tanrı güneşi çocuklar oynasın diye yaratmıştır.
-Bir travmadır çocuk kalmış kalpler için büyümek.-
-Babanız yoksa, sırtınızı bir boşluğa dayamışsınız demektir.-
-Bir çocuğun gülümsemesi,
Güneşi utandıracak kadar güzeldir.-
Güneşi serinleten gülüşleriyle,
Filistin’de duvardaki kurşun deliklerinde çiçekler büyüyordu
-Bir asker, bir çocuğu düşlerinden vuruyordu,
Bir çocuk gördüm düşlerini suluyordu.
.
Güneşi serinleten gülüşleriyle,
Çocuklar;
.
Anlamıyorlardı,
Çocuklar niçin ölüyordu?
.
Cevap bulamayan
-Tanrı-
mahcup oluyordu
-Boynu hep büküktür,
Boynuna kimsesizlik kimliği astığımız çocukların.-
.
Kabuslar yaşatıp,
Uykusunu böldüğünüz çocuklar da
Tanrı da sizi affetmez.
Filistinde, çocuklar ölümü düşmek sanır salıncaktan
.
Orada bir şerit var uzakta
boş zamanlarımızda üzüldüğümüz
Kelebekler mi uzun yaşar,
yoksa gazzeli çocuklar mı diye düşündüğümüz
İnci tanesi çocukları tam vardiya ölüm makinalarıyla
babalarından önce öldürdüğümüz
Gazze'de çocuk işiymiş meğer ölüm,
gözümüzde büyüttüğümüz
.
Can kırıklarım uyuyor
hüzün yumaklarım uyuyor
yaşamak büyük gelmiş minik bedenlerine…!
Dünya kapkara…
-Hiç diş macunu girmemiş ağzıyla gülen çocukların apaydınlık yüzlerinden hep utanmışımdır.-