Burada bu zindanda yalnızım; ama dünyada yalnız yaşamış değilim; kafamda büyük bir görev düşüncesi yer etmişti. Kendime belki doğru, belki yanlış olarak edindiğim görev... Fırtına olunca dayandığım sağlam bir ağaç gövdesi gibi idi; sendeliyor, çırpınıyordum. Ben de sonunda bir adamdım... Ama fırtına beni uçuramıyordu.