Bir kitap okudu
68 syf.
10/10 puan verdi
Biraz sonra mektuplarınla resimlerini tutuşturacak bir kibrit çöpü gibi çekiliyorum hayatından. Her şeyiyle onu sana bırakıyorum. Hayatın senin olsun, istersen hayatım da. Ama sen kendinin bile olamıyacaksın artık. . . Ben yaşadıkça, adım söylendikçe. . .
Seni bensizliğe ve kendimi sana mahkum ediyorum.
Sayfa 58
Unutma; seni sevdiğim için ölebilirdim, seni sevdiğim için yaşıyacağım
Sayfa 58
Okur Takip Önerileri
İçimde bıraktığın eziklik yeter artık. Artık seninle değil verdiğin acılarla avunacağun. Seni bütün arzuların üzerinde, bütün özlemlerin ötesinde seveceğim artık. Sensiz bir dünya yaratacağım senden. Dünya duracak, ama sen durmıyacaksın. Zaman bitecek, ama sen bitmiyeceksin. Bir gün bütün çiçekleri solacak bahçelerin, yıldızlar ışık vermiyecek, güneş doğmıyacak hiç. Ama sen solmıyacaksın, sen eksilmiyeceksin. Seni maddenin dışına çıkarıyorum, ölümsüzlüğün kapılarını açıyorum sana. Anlamıyor musun?
Sayfa 57
Gün oluyor; seni unutabilmek için bu şehirden çok uzaklara gitmek istiyorum . Sokaklar. evler, caddeler, vitrinler seni hatırlatmasın diye.
Gün oluyor; anlıyorum senden ve bu şehirden kaçmanın faydasızlığını. . . Çünki; biliyorum nereye gitsem benimle geleceksin, ya da gittiğim her yerde senden bir şey olacak.
Sen unuttun fakat unutulmadın. Bense unutulduğumu biliyor. fakat unutamıyorum. İnan, unutabildiğim gün seni yeniden ve daha çok sevmeğe başlıyacağım.
Sayfa 55
Renklerin, kokuların, seslerin ve ışığın bile seni hatırlattığı bir dünyada yaşamak, barikulade bir şey olurdu belki... Ama sen de unutmasaydın. Beni unutmadığını, sevdiğini bilsem her şeye katlanırdım. Unutamamanın biriktirdiği o dayanılmaz acılar, unutulmamanın vereceği eşsiz mutluluğun içinde erir, kaybolurdu. .
Sayfa 54
Ne seni unutabiliyorum, ne senden kalanları. Başımın içinde bir kanser tümörü gibi büyüyor büyüyorsun. Seni unutamamanın verdiği acılara dayanarnıyorum artık. Unutamamanın bu kadar kahredici, çıldırtıcı olduğunu bilmezdim.
Sayfa 54
Hep böyle kıskançlığımı besliyecek kadar güzel kal.
Sayfa 56
Oysa ben seni tanıyıncaya kadar kıskançlığı daima ilkel bir duygu olarak düşünür, reddederdim. Bu davranış belki de o güne kadar kıskanılmaya senin kadar değer bir insanı tanımamış olmanın verdiği eziklikten gelirdi.
Sayfa 56
Seni gören, güzelliğini arzulu bakışlarla seyreden insanların da bu dünyada yaşadığını düşünmek ne korkunç bir şey anlıyamazsın. Hele seni başkalarının da sevdiğini ve seveceğini bilmek ne türlü bir ölümdür düşünemezsin.
Sayfa 54
Düşün bensiz yaşayacağın bir dakikaya bile tahammülüm yok artık.
Sayfa 53
Başdöndüren güzelliğinin karşısında asıl büyük zalimin Tanrı olduğunu düşünüyorum ister istemez.
Sayfa 50
senden nefret edemiyorum.
Sayfa 59
Sen yalnızlığın bu türlüsünü bilmezsin işte. Ve asıl bilmediğin en büyük yalnızlık da senin verdiğin yalnızlıktan başka bir şey değil. Senin yokluğundan gelen o yalnızlık olmasa, öbür yalnızlıklar bana bu kadar koymazdı.
Sayfa 49
Oysaki ben her zaman her yerde yalnızımdır.
Sayfa 49