“ İhtiyar şair, biraz evvel yanımızdan geçen bir bisikletli çocuğa bakıp durarak:
Ne.. nedir değilse eğer
Hayatı birkaç adım fazla koşturup yormak.
diye Fikret’in iki me’yus mısraını okumuştu.”
“Asırlardan beri bütün kuvvet İstanbul’a verilmişti. Devlet adamları, iş adamları Anadolu’da yalnız bir asker ve zahire deposu, idealist gençlik ancak uzaktan sevilir, okşanır ve acınır karanlık ve esrarlı bir evliyalar diyarı görüyordu.”
“Fakat insan hayatına varıncaya kadar her şeyi para ile satın almağa ve bunu gayet doğru ve normal bulmağa alışmış bir medeniyetin çocuğu olduğum için ben de bu davayı, bu ezeli töreye göre hallediyorum; garsona sık sık para, bahşiş veriyorum.”