Bilgehan tekrar paylaştı.
Üzüm henüz yaratılmamışken insanları sarhoş eden o muydu acep?!.. O muydu canından ve cihandan geçiren sahipkıranları?.. Bin yıllar ve binlerce yıllar boyunca pervaneyi ateşe düşüren, bülbülü şeydanlandıran o muydu? Neydi sevgi?!..
Sevgi bir bakış, bir gülüş müydü bazen; bir akış, bir koşuş muydu?.. Sevgi gönül kumaşından bir nakış mıydı?!..
Sayfa 9 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
88 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Bilgehan tekrar paylaştı.
Kaderin yayı kurulu durur, vakti gelince boşalır denilmiş.
Sayfa 69Kitabı okudu
Gözlerim , var oldukları sürece, gökyüzünün güzelliğini ve ormanın ağaçları üzerinde esen rüzgarların müziğini unutmayacak.
“Uyundu mu,düşler gerçeğe daha çok benzer.”
Bilgehan tekrar paylaştı.
Gerçekten de aşk, karşılıklı oturmak,yüz yüze veya aynı noktaya bakmak, şiir okumak, sevgiliden utanacak kadar terbiyeli davranmak,güzel şeylerden bahsedip gülmek ve asla iffet sınırının ötesine uzanmamaktır çünkü aşk bakmakla güzelleşir, konuşmakla zenginleşir ama dokunmakla bozulur.
Bilgehan tekrar paylaştı.
Ama bir şeyi öğrendim; avucumdaki damla ne derece billurlaşmış ise sözlerinden de aşkının o derece billurlaştığını anladım. Sevgiliye hiç dokunmamak ve kalbini, kalplerin gerçek sahibi olan Allah'a teslim edip aşkı öylece tatmak. Aşkın hamurunu dostlukla yoğurmak ve o dostluğun sürmesini istemek.
Sayfa 279Kitabı okudu
Evet önümüz bahardır biliyorum. Leylaklar açacak biliyorum. Kiraz da çıkacak yakında. İyi şeyler söylemek de gerek biliyorum. Biliyorum da şimdilik bağışla. Turgut Uyar 
Turgut Uyar
İnsanlar mazide ve tarihin yaprakları arasında kaldılar. Bu gördüklerin birer karikatürden başka bir şey değildir.
Herkes yalandan nefret eder ve yalan söyler.
Ben ruhumla değil,bacaklarımla kaçtım.Ruhum hala onun peşinde.
Bütün bu yaşamak gürültüleri arasında ruhun vazifesi o kadar azalıyor ki
Bilgehan tekrar paylaştı.
Yalnızım, evet, herkes yalnızdır, yalnızız (...) Bütün ihtilâflarımızda yalnızlıklarımız çarpışıyor. Hattâ kendi kendimizle mücadelelerimizde bile kendilerimiz -Çünkü bak, “kendi” var içimizde- birbirine karşı yalnızdır.
