Ne zamana kadar kan, ne zamana kadar ıztırab ve meşakkat! Ne zaman bu kadar mebzul akan genç kanı ve gözyaşına mukabil bir avuç toprağımız bize kalacak?
Bu ıssız Anadolu mezarlıklarında ne kadar sevgili bıraktık, geçtik...
Çiçekler açar elbet, mühim olan beklemektir.
Okur Takip Önerileri
Niçin ruhumun bu ateşten gömleği, sırtımdan canıma geçiyor? Gözümden, dilimden kızıl, yakıcı yenlerini gösteriyor.
Lenin'e göre devrimden sonra bütün kurtarıcı kanunlara rağmen kadın evin esiri kalmaya devam etmektedir. Çünkü onu mutfağa, çocukların odasına bağlayarak, gücünü kesinlikle üretici olmayan bayağı, sinirlendirici, sersemleştirici, güçten düşürücü işlere harcamaya zorlayacak küçük ev ekonomisi kadını ezmekte, boğmakta ve aşağılamaktadır.
