Narcissus Çiçek Kurusu
@Bir__Dost_
Mine
Birilerinin mucizesi olmayı dileyen
- İnsan
*Çocukların sevgisi, çiçeklerin rengi, kahvenin demi beni mesûd eder*
"Bir tek aklım var ama okuduğum her kitaptaki insanın aklına yaslıyorum kendi aklımı."
Sosyal Hizmet Uzmanı
Lisans
220 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bir kez ayakları üstünde dikildi mi, olduğu yerde kalamaz insan.
Sayfa 10Kitabı okudu
Bir kitap okudu
112 syf.
·
Puan vermedi
·
23 günde okudu
Saat 6:00. "Tırmanma bitti gibi..." dedi rehberimiz. Artık yatay düzlemde devam etmeye başladık. Dediğim gibi Ağrı Dağı gerçek bir hayat gibi. Önce nefes nefese tırma- nacaksın. Gençlik dönemi gibi engeller, kayalıklar, yuvarlanan taşlar arasında geçiyor. Sonra 40-50 yaşlara geldiğinde düzlük başlıyor. Düz yola çıktın diye bir nefes alıyorsun. Ama bu se- fer de fırtına çıkabilir korkusu. Hastalıklar, yaşam diyetlerimiz, hesaplaşmalarımız, hep bu zorlu çıkış yolu sonrası eriştiğimiz düzlüklerde, daha da çıkışı olmayan bu ellili yaşlarda çıkar karşımıza. Ağrı Dağı tırmanışı da aynen hayat gibi.
Okur Takip Önerileri
Hayat sen ona ne anlam biçersen odur.
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
200 syf.
6/10 puan verdi
·
12 günde okudu
Her şeyden, herkesten kaçmanın soluklanacak bir durağı var, ama kendinden kaçıyorsan durmadan kaçıyorsun, durduğun, dinlendiğin bir an bile olmuyor. Şunca senedir yaptığım bundan başka bir şey değildi. Kendimi yarım hissediyordum. Yarım yamalak... Bu yarımlığı hatırlamamak için üstünü örtüyordum kendimin. Görünmez
olana kadar.
İnsan böyle bir şey. Nerede, hangi yaşta olursa olsun, kabuğunu kırıp içine baksan içi cılk yara. Yarasız, dertsiz, sırsız insan yok da, işte kimisi üstünü iyi örtüyor. Ben de örttüm. O kadar kapattım ki, kendim bile sormadım kendime.
Annem bir sırrı boğazına kirli bir bez parçası gibi tıkıp da yaşamış, nasıl yaşadı boğulmadan acaba?
Yapayanlış örülmüş bir hırka giymişim yıllardır, onunla ısınmaya çalışmışım gibi hissediyorum kendimi.
Sayfa 167Kitabı okudu
Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım
Kendimin ucunda
Öyle ıslak,
Öyle kötü kokan,
Yırtık ve perişan.
İyi ki geçtin bu Dünyadan💜 
Didem Madak #DidemMADAK
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Balkona yorgun çamaşırlar asmayı
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı
Ben acılarımın başını
evcimen telaşlarla okşadım bayım.
İyi ki doğdun. Didem Madak
#DidemMADAK
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Neşe bulaşıcıdır falan diyorlar. Yalan. Neşe kolonya gibi bir şey. Dökünüyorsun, o an ferahlıyorsun. Sonra uçup gidiyor burnundan, elinden, üzerinden. Kasvet öyle değil ama, zamk gibi, bulaşıyor ve dokunan herkese yapışıyor.
Sayfa 123 - EthemKitabı okudu
Olduğum yerde olmak istemiyorum ama olduğum yerden çıkıp gidemiyorum da. Şu an yaşadığım her şey o günler ayrısı. Evde olmak istemiyorum, ama her akşam eve dönüyorum. İşte olmak istemiyorum ama her gün işe gidiyorum. Be şey beni hep dışarıya çekiyor. Hiçbir yere ait hissedemiyorum kendimi. Hiçbir eve, hiçbir aileye, hiçbir topluluğa.
Sayfa 120 - EkremKitabı okudu
İnsanı yalana alıştıran şeyler damla damla işliyor kanına.