Kitap okumaya, hele ki kişisel gelişim kitabı okumaya yeni başlayan biriyseniz bu kitabın size katacağı pek çok şey olabilir. Ancak bahsettiği konular hakkında fikriniz varsa; yazarın yaptığı tek şeyin kulağını tersinden göstermek olduğunu birkaç sayfa sonra fark edip sıkılmanız pek muhtemel.
Tercümenin kötülüğünden mi, yoksa yazarın "karışık ve uzun cümleler kurayım ki havalı görünsün" çabasından mı bilinmez ama yüzlerce abuk subuk uzun cümle okuyacaksınız. Okuyacak sabrınız varsa bir örnek:
Yolculuk seyrinde, her bir daha güvenli limana yanaştığımızda, kişisel gücümüzün arttığı bir yere varmamızın üstünden çok fazla geçmeden, güçsüz bir bene olan, uzun bir geçmişe sahip ve derinlere yerleşmiş bir yanlış inanıştan kurtulduğumuzu anlamamız, kendimize yaptığımız bu özel yolculuğun en şaşırtıcı yanıdır!
42 kelimelik bir cümle kurup, hiçbir şey dememeyi gayet güzel başarmış doğrusu "Vay be, adam ne cümle kurmuş" dedirtip, göz boyamaktan öte bir anlamı ve amacı olmayan boş bir çaba! İçinde işe yarar 30-40 cümleye ulaşabilmek için, böyle yüzlerce cümle okumaya razıysanız; okunabilir
