“Kirpiklerin ömründen uzundu. Gözlerin hep buğulu. Sakallarının uçları güneşten sararmış, kızıla çalıyor rengi. Dudakların… En çok acıyı onlar taşımış sanki.”
“Geceyi kokluyorum. Kurumuş bir gül gibi kötü kokuyor. Artık gökyüzünü görebilen bir odaya sahibim fakat gökyüzünün bile sakat çocuğunu görmesini isteyen bir annem yok.”