Kendime, doğaya, insana, hayvana,
kaldırımda açmış papatyaya, yoğurt kovasındaki menekşeye, ormandaki kelebeğe, denizdeki çakıltaşına ve akla gelen herhangi bir güzelliğe
zarar vermediğim sürece kalbimden geldiği gibi yaşarım. Hatalarım olabilir, onları da gerekirse tek başıma aşarım.
Kimsenin hayatına karışmam, benimkine de karışılmasını istemem.
Bu hayatta herkes kendi hikâyesiyle ilgilenmeli çünkü hiçbir hayat başkasının hikâyesini izleyerek geçirilecek kadar değersiz değildir.
"Her gün yeni baştan yaşamak mümkün olacak mı dersin?
Bir gün öncesine korkak bir bezirgânlıkla sarılmadan yaşayabilecek miyiz?
Yoksa yarından korktuğumuz için, düne köle gibi bağlanacak mıyız?"
Dışarıda yağmur yağıyor, en sevdiğim şarkıyı dinleyerek varacak bir yerim olmadan amaçsızca yürüyor ve seni düşlüyorum. Yağmur damlalarının bile tek tek düştüğü bu dünyada biz bir bütün olabilir miyiz?