Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Fahrule

Fahrule
@Bookrose
 °   •  .°•    ✯  *     °      °·      .   • °  •   
Sabitlenmiş gönderi
Eski özlemlilerin yeni bahçelerinde, Anı kuyularının suskun çığlıkları var
Reklam
Vakitsiz ve haksız bir mihnete uğramış bütün çocuklar gibi, Munise'de de büyük bir insan hali var.
Sayfa 244
Kapalı bir mahzende sızan bir ışık parçası, yıkık bir duvarın taşları arasında açmış sıska bir çiçek, her şeye rağmen bir varlık, bir tesellidir.
Sayfa 224

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Anadolu herhalde ondan çok daha güzeldir. Oradaki insanlar bize benzemezlermiş. Kendileri fakirmiş, fakat gönülleri öyle zengin, öyle zenginmiş ki, hiçbiri, değil fakir bir akraba çocuğuna, hatta düşmanına ettiği iyiliği başına kakmak mürüvvetsizliginde bulunmazmış.”
Sayfa 157
Arkamda bıraktığım iğrenç dünyaya bir kere daha dönmeliyim.
Sayfa 148
Reklam
İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor.
Sayfa 76
Fakat o zamanın seneleri şimdikilere benzemezdi. O kadar uzun, o kadar uzundu ki...
Sayfa 15
Fahrule
Bir kitabı okumaya başladı
Çalıkuşu
ÇalıkuşuReşat Nuri Güntekin
9/10 · 101,5bin okunma
128 syf.
5/10 puan verdi
İnsanlığımı Yitirirken
İnsanlığımı Yitirirken
ve Oba Yozo, Osamu Dazai, Şuci Tsuşima arasındaki ilişki hala çözülmemiş bir gizem. Bir yandan romanı ilgi çekici yapan unsur da bu. "Roman da günlükler de okuyucuya yalnızca yazar sahneden geri dönülemez bir biçimde alındığında teslim ediliyor ve gerçeğin nerede bulunacağını bilmemizi imkânsızlaştırıyor. Belki de romanın kalıcı çekiciliğinin kaynağı da bu. Şizuko'nun dairesinin önündeki kablolara takılan uçurtma gibi hem Yozo hem de roman anlaşılmanın dehşeti ve arzusu arasında, itiraf etme ihtiyacı ve karşı konulamaz bir yalan söyleme güdüsü arasında sıkışmış hålde bükülüp kıvranıyor." Kitabı okumaya ilk başladığımda hissettiğim duygu şaşkınlıktı. Kurgu da olsa "Böyle düşünen de mi varmış, böyle mi hissediyormuş" dedim sürekli. Kitabın oldukça karamsar bir havada ilerlemesine rağmen, Yozo'nun düşüncelerini ve daha ilerisinde ne olacağını öğrenme merakı kitabı okumaya devam etmemi sağladı. Kahramanın -ve belki de yazarın- bu yoğunluğunu farklı bir yere yönlendirebilmiş olsa nasıl çok daha başka bir yaşam okuyabileceğim düşüncesi de kitap boyunca beni bırakmadı. 
İnsanlığımı Yitirirken
İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 202333,2bin okunma
128 syf.
5/10 puan verdi
İnsanlığımı Yitirirken
İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai
7.3/10 · 33,2bin okunma
Reklam
Şizuko'nun dairesinin önündeki kablolara takılan uçurtma gibi hem Yozo hem de roman anlaşılmanın dehşeti ve arzusu arasında, itiraf etme ihtiyacı ve karşı konulamaz bir yalan söyleme güdüsü arasında sıkışmış hålde bükülüp kıvranıyor.
Sayfa 128
Fakat bunu yaparken de romanın ezici mesajını görmezden geliyoruz. Başka birini tanımanın imkânsızlığını. Yani, anlamanın ve anlaşılmanın imkânsızlığını.
Sayfa 128
Artık ne mutlu ne de mutsuzum. Her şey geçip gidiyor. Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde "insan" dünyasında tek gerçek şey bu.
Sayfa 112 - Son
Bu dünyada birçok mutsuz insan... hayır, bu dünya mutsuz insanlarla dolu desem abartmış olmam herhalde. Yine de utanç duymadan “topluma" gösterebilecekleri sefaletlere sahiplerdi. "Toplum" ise onların bu gösterisini hemen anlar ve onlara sempati duyardı.
Sayfa 103
Ben tam unutmak üzereyken, o kanatlı canavar pike yapıyor, gagasıyla hafızanın kabuklarını yırtıp açıyor. Geçmiş günahların ve geçmiş utançların canlı görüntüleri aniden gözlerimin önünde beliriyor ve o kadar çok korkuyorum ki çığlık atmak istiyorum. Yerimde duramaz oluyorum.
Sayfa 90
❝ Nereye gidersem görürüm eşsiz kudreti. Her diyardaki ve de her insandaki İnsaniyetin aynılığını keşfederim. Bir ben miyim aykırı, bu dünyadaki? ❞
Sayfa 85
1.216 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.