Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Selma

Selma
@Bucherwurm
Bir insan kitap okumuyorsa, yaşadığını düşünmesin ölüden bir farkı yoktur!
Fırat Universty German Language and Literature
LİSANS
ELAZIĞ
MARDİN, 25 Aralık
159 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Çevremizdeki her şey çatırdıyor. Her şey yıkılıyor. Tüm bu yıkıntıların arasında ölüm bile saçma geliyor. Ölüm bile ciddiyetini kaybediyor...
Reklam
Koskoca bir orman yanıyor ve onu söndürmek için birkaç damla su feda ediliyor. Biz feda ediliyoruz!
Bir öğrencinin hayatla karşılaşmaktan hiç korkmadığını ve sabırsızlıkla çırpındığını bilirim. Yetişkin insanın yaşamına dair kaygı, tehlike ve acılar öğrencinin gözünü korkutmaz.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Haylaz bir öğrenciyim ben. Çocukluğuma ait olan sıra, tebeşir, kara tahta kokusunu duymaktan aldığım zevki güneşi tenimde hissederken de duyuyorum. Güvenle sarmalanan çocukluğumun içinde ne kadar da keyifliyim.
Siz hangi ülkenin sürgünüsünüz çocuklar Eflatun bir mağaradan Amâ gibi bakarken gözleriniz Neden öyle yaşlanmışsınız Ecel kadar hüzünlü Sonbahar kadar güzelsiniz
Reklam
GÖZLERİN ÇAĞIRIYOR BENİ Sevdalı sular süzülüyor aynalardan Damlacıklarında hicranlı yüzün Ben kapıları aldatıyorum günbegün Sen pencereleri Ben denizlerin koynunda martılara yalanlar söylüyorum Sen gemilere Sonra liman bilmez korsanlara terk edip Issız adalara sürüyorsun ellerimi Gitmek istiyorum çakıp da kaybolan şimşekler Gel gör ki, önümde hâtıralar mahzeni Parmak uçlarımda paslı çiviler Bütün zindanları yıkarak birer birer Gözlerin çağırıyor beni
Takvimlere bakınca çöküyor can kalesi Günlerin boynu bükük, ay yaralı içimde Öyle bir kanattın ki, dakikalar ve hüzün Ateşten damlalarla yakıyor ellerimi Öyle bir öğrettin ki, ne olduğunu vaktin Beklemiyorum artık yıldızları ve seni
Rüya mıydı yoksa yağmurda yanmak Toprağa düşerken gökte uyanmak Gözlerim buzlara saplandı yine Demek ki kar yağdı kirpiklerine Şimdi bir ıssızda, yar başındayım Ölümü sevmenin telaşındayım
SENSİZ KALAN BU ŞEHRİ YAKMAYI ÇOK İSTEDİM Tenha bir aleve dönüştürdüm yüreğimi bir anda Tutuşturmak istedim beni böyle umarsız Bırakıp gittiğin bu zalim şehri Yakamadım; gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında Yorgun ve güzel bakıyordu gözlerime, ıslak ve kırgın En nazenin türleri açmıştı papatyaların Hatıralarınla virandı içim; kuşlar kanatıyordu gönlümü
Diyorlar ki ağla Ağla ki, yolları kapansın ayrılığın Ağlamayı denizlere bıraktım
Reklam
Gözlerinin ufkundan Her yüzyılın başında bir güneş doğar Birer nehir olmuş kirpiklerinden Alsam da yaralı mısralarımı Ben yalnız gözlerinin Göklerinin şairiyim bu yerde Hangi rüzgâra verdiysem hayallerimi Beni alıp yangınlara götürdü Muştu beklediğim bütün yelkenlilerden Ateş düştü içime
Kapama gözlerini; karanlıktan korkarım Atlıları kaybeder yolunu, hasretimin Posta güvercinleri geri dönmez ülkeme Yaslı dereler gibi ıssızlığa akarım Kapama gözlerini; karanlıktan korkarım
Gözlerine aşina olduğum günden beri Ben artık geceye sesleniyorum Mevsimler sararıyor yurdumda Dağlar devrik, ovalar dik Gene de mağrur ve dimdik Yürüyorum; mezarım oluyorsun ansızın
SENİN GÖZLERİN Yüreğimden fışkıran bir "ah" mıdır gözlerin Beni benden koparan "eyvah" mıdır gözlerin Bu gözler o aydınlık, o leyli gözler değil Yoksa yalancı mıdır, günah mıdır gözlerin
ŞEHRAYİN ŞARKILARI Son şarkı EY MONA LİSA'NIN KISKANDIĞI EL Vermedin bir siyah fotoğrafını Ya da bir hâtıra parmaklarından Beni bir kaygısız kral mı sandın Hangi düşmanımın sözüne kandın Götür, senin olsun bütün ihtişam Gece mahkûmuna kalır mı akşam
507 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.