Herkes gibi sevmek sevilmek istersin. Sevilirsin sonra sende seversin. Sonra farkedersin ki sevdiğin tanıştığın ilk insan gibi değildir. Değişmiştir ama ben buyum der. Söylersin ona neden böyle yapıyorsun diye. O da sana der ki bende kusur buluyorsun aslında sen kusur bulmuyorsundur zaten kusurludur. Ama kabul ettiremezsin ve ona göre değişen sen olursun bir hikayenin sonuna geldiğini hissedersin. Kısacıktır başı güzel başlayıp sonu kötü biten hikayelerdendir.
Bazen hattinden fazla değer verirsin insanlara sonra o değerin karşılığını alamazsın. Kalbinde başlar çığlık sesleri, susmazlar. Oysa bunların hepsi az bir sevgi gördün diye olur. Kanarsın hemen. Azıcık sevgi bile sana açtırır çiçeklerini. O çiçekleri solduran yine açtıran kişidir. Kopar çiçeklerin ve bir daha toprağına kimseyi alasın gelmez.
Yaptığınız, söylediğiniz, düşündüğünüz her şeyi, en ince ayrıntısına kadar ortaya çıkarabiliyorlardı ama işleyişi insanın kendisi için bile gizemli olan kalbin içi ele geçirilemez olarak kalıyordu.