Burak Demirel
@BurkiDerler
Elektrik Elektronik Mühendisi/ C Sınıfı İş Güvenliği Uzmanı
Başkent Üniversitesi
Ankara
Ankara, 7 Aralık
120 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Kimden öğrendin böyle güzel bakmayı.
Yoksa Yaz mı senden öğrendi,
Akşamında güneşi gözlerine batırmayı…
O saçlar kimin eseri bir bilsem.
Yoksa Sonbahar mı hatrına estirir,
Dalgalansın diye rüzgârlarını…
Küçücük ellerin soğukluğun esiri.
Yoksa Kış mı kıskanırda,
Yağdırır lapa lapa karlarını…
Neye eşlik ediyor sesin her solukta.
Yoksa İlkbahar mı bastırsın diye,
Dört döndürür etrafta kuş cıvıltılarını…
Kelimeler raks eder aklımda her gece,
Belki birleştiririm,
Evirir çevirir seni anlatabilirim diye.
Aklım gider gelir,
Dünyam döner durur senin sebebine,
Bir ben kalırım, bir de sakladığım sen,
Yazdığım dizelerde…
Ay ışıl ışıl bu gece.
Komik... Çabalıyor işte kendince.
Oysa nerden bilsin,
Mum yarışır mı Güneşle...
Okur Takip Önerileri
Unutma ! Ben senin kanayan vicdanınım.
Kime sarılsan biraz daha kanarım…
“ Öğret bana, nasıl unutulur düşünmek. “
Kalbim tekrar kırılır diye kullanmaktan korktum peki sonunda ne oldu, işime yarayacağı zaman sakladığım yerde onu bulamadım…
Kaybettiklerim arasında en çok kendimi özlüyorum.
Bu satırlar sana sevgili dost.
Bilirim; ben kestim sesini,
Yıllar oldu sen susalı.
Sanmaki unuttum seni.
Üzülme sevgili dost.
Seni soruyorlar bana bazen,
Kalbin yok mu senin diye,
Kimse anlayamaz sessizliğini.
Aldığın yaraları bir ben bilirim.
Nasıl olurda bir daha izin veririm,
Yine kırarlarsa ya seni ?
Hatırla!
Atmadılar mı yerlere ?
Hani ben tuttum ya,
Alıp sakladım ya seni.
Darılma bana sevgili dost.
Ne sen dayanabilirsin bir daha,
Ne de ben eskisi kadar gencim.
Ne ben koruyabilirim seni,
Ne de sen sevebilirsin eskisi gibi…
"Milena yardım et bana!
Söyleyebildiklerimden daha fazlasını anla!.."
