Çağla Fulya
@CaglaFulya
Otantik Kitap - Yayın Koordinatörü
Darağacı Sanat - Yazar & Grafiker
Yazar
İstanbul Üniversitesi | Tarih
86 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
O yüzden tarihsel hikâyeler anlatanlara diyeceğim ki: Figürleriniz güzel, tabii ki, ama onları gerçek kılacak unsurlardan, şakaktaki siğilden, dudaktaki kesikten, burnun kenarındaki çiçek hastalığı izinden yoksunlar ve aktör dostum Cailleau'nun dediği gibi, 'Ayakkabılarıma biraz toz serpin; operadaki locamdan çıkmıyorum, köyden geliyorum.'"
Sayfa 51Kitabı okudu
"...yani kadınların ve erkeklerin birbirinden kötü iki canavar olduğunu anlatıyorlardı."
Sayfa 11Kitabı okudu
“O kazada ben ölmüştüm Tolga,” dedim. “Gerçekten ölmüştüm. Benliğim ölmüştü. Yeniden doğdum aslında. Ama bak, yine senin kollarındayım. Beni sana bağlayan şey paramparça anılarım değil. Ben seni yeniden sevdim. Ben seni, en baştan sevdim."
Sayfa 172Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Ruhça hasta olduğumu bildiğim sürece kendime nasıl inanırım?"
Sayfa 32Kitabı okudu
Birden fazla hayat yaşayanı
Birden fazla ölüm bekler.
Sayfa 35Kitabı okudu
Saat sabahın biri ve sen hâlâ hikâyene başlamadın.
Sayfa 17Kitabı okudu
Artık sadece Aidas kalmıştı, Bryce'la konuşurken bağlantıya sıkı sıkı tutunuyor gibiydi. Mavi gözlerini Bryce'ın yüzüne dikerek, "Theia'nın gücünün son parçasını bulursan, kılıç ve bıçağı birleştirmenin bedeli çok büyük olacaksa Bryce Quinlan, o zaman yapma. Hayatı seç," dedi. Ardından Hunt'a bir bakış attı. "Birbirinizi seçin. Binlerce yıldır diğer seçenekle yaşıyorum, kaybın acısı hiç hafiflemiyor."
Sayfa 609Kitabı okudu
Ben yarın olmasam bile dünya dönmeye devam edecek.
Sayfa 38Kitabı okudu
“Aptalın tekiyim.”
“Neden böyle söyledin?” diye sordum.
“Öyleyim. Sana âşık olduğumu çok geç fark ettim.”
Nefes almayı unuttum. Gözlerim şaşkınlıkla irileşti. Ne demekti bu? Yani o bana... Nasıl yani?
“Seni hep seviyordum Havin. Benim için en kıymetli şeydin ama aşk kabul etmediğim bir duyguydu. Sana âşığım. Her şeyine âşığım. Ve lütfen, nefes al.”
Nefes nasıl alınıyordu ki? Derin bir nefes alıp uzun süredir havasız kalan ciğerlerimi rahatlattım.
“Ama bilmem gerek Havin, benimle aynı şeyleri mi hissediyorsun?”
Elimi yanağına yerleştirip yeni çıkmaya başlayan sakallarında dolaştırdım başparmağımı. “Sana âşığım Efran.”
Gülümsedi. Gözlerinin içi gülüyordu sanki. “Aksi mümkün değildi Yaz Gecesi.”
Sayfa 140Kitabı okudu
Gözyaşım Efran’ın yüzüne damlayınca fark ettim ağladığımı. “İyi ki hayattasın,” dedim kısık bir ses tonuyla. “Belki yanımda değildin ama senin yaşadığını düşünmek bile yeterliydi. Öldüğünü düşünmek dahi istemiyorum.”
Başparmağıyla gözyaşımı sildi. “Gözyaşlarına değmiyorum küçük arkadaşım benim için ağlama.”
Gülümsedim. “Sen benim için her şeye değersin.”
“İlk defa yaşadığıma şükrediyorum biliyor musun Havin? Ve bunun tek sebebi sensin. Hayatı yaşamaya değer kılıyorsun.”
Sayfa 138Kitabı okudu
Elimden tuttu o kadın
Fesleğen koklamayı öğretti bana
Dokundum yaşıma aldırmadan ağlayarak
Mümkünmüş meğer
Koparmadan çiçek toplamak
Sayfa 24Kitabı okudu
Mışıl mışıl güzelliğinden alacağım var
Olacaklardan sorumlu değilim
Günebakanlar göz yumsun geceye
Sayfa 18Kitabı okudu
Soyundum, çırılçıplak ateşin tadı var ağzımda
Sensedim, imgem, kızıl güzüm
Yapraklarını döken ağaç, el açmıştır aşka
Bir adım sonrası varoluş
Sayfa 16Kitabı okudu
Üstelik yalnızken baktığınızda, yıldızlar o kadar da parıldamıyordu.
Neler olup bitiyor? Bu zamana kadar dört kez intihara kalkıştım, anlayacağınız üzere başarısız oldum. Ama ölüm fikrini aklımdan atamadım, birkaç günde bir tekrar intihar etme isteği büyüyor içimde.
