Çağla Fulya
@CaglaFulya
Otantik Kitap - Yayın Koordinatörü
Darağacı Sanat - Yazar & Grafiker
Yazar
İstanbul Üniversitesi | Tarih
86 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Gerçekten mi?
Aslında kitaba düşük beklentiyle başladım çünkü 
L. J. Shen 'in kalemini pek sevemiyorum ve her ne kadar kitap iki yazarın elinden çıkmış olsa da kurguyu az buçuk etkileyeceğini düşündüm ama bu kadarını tahmin bile edemezdim.
Karakterler duygudan yoksun, gurursuz ve onursuz bir şekilde lanse edilmiş. Tamam, okur kitlesi bu türde alışkındır böylelerine ama hiçbir hareket ya da davranışın altı doldurulmamış. Mantık sıfır. Romantik komedi falan deniyor kitap için ama alakasız. Gülünecek tek şey çok daha iyi yazılabilecek bir kurgunun böyle hak ettiği özgünlüğü bulamamış olması.
Kitap kötü demeye gönlüm varmıyor en nihayetinde çok büyük emekler var ama keşke daha iyi yazılsaymış. Gereksiz uzatılmış ve içi doldurulmamış. Üzdü.
Tüm duygularıma hitap eden bir kitaptı...
Yazarın dilimize çevrilen ilk kitabı 
Uçaktaki Yabancı kitabını okuduktan sonra epeyce gömmüştüm ve ne yalan söyleyeyim, bu kitabı almak konusunda oldukça çekimserdim ama öyle güzeldi ki, buna hiç hazır değildim.
Tristan görüp görebileceğim en tatlı, en naif ve en alfa karakterlerdendi. Claire ile aralarındaki etkileşim ve çocuklarına duyduğu sevgi... İlk baştaki kaostan sonra olaylar bu noktaya gelince sevinmemek elde değildi. Çocukların kalbini kazanmakla kalmadı, onlara kalbini kaptırdı ve onları öyle güzel sahiplendi ki gözlerimden kalpler çıktı.
Ara ara, bazen de çok fazla kızdım Claire'ye ama onu anlıyorum. Savaşını verdiği şeyi anlıyor ve saygı duyuyorum. Sonunda doğru yolu bulmuş olmaları ve Tristan'ın mükemmel bir âşık olması sonucunda tekrardan bir bütün olmayı başarmaları muhteşemdi. Hiç sorgusuz birbirilerini affetmeleri, aralarındaki tutku, esprileri ve kendilerine özgü ilişki dilleriyle şahane bir çift, kusursuz bir aile olmayı başardılar bence.
Müthişti. Yazarın her kitabı böyle olur mu bilemem, zira ilk kitap beni hüsrana uğratmıştı ama şu an yazarın en iyi kitabı bence kesinlikle 
Anlaşma.
Okur Takip Önerileri
Efsane bir kitap olmasa da beklentimi karşıladı...
Efsane kendi türleri arasında öne çıkacak kadar kaliteli bir kitaptı. Olayların ağırdan alınması, Maya ve Noah'ın arasındaki sevginin gerçekliğini kesinleştirdi. Evet, birçok yorumda geçen o gereksiz sahnenin kitaba hiçbir katkısı yoktu ama beni o kadar da rahatsız etmedi. Maya inanılmaz basit bir kadın gibi lanse edilmiş birçok yorumda, ben öyle düşünmüyorum. Evet, içten içe Noah için yanıp tutuşuyor ama yüz yüze geldiklerinde de iradesine sahip çıkıyor; en azından bir noktaya kadar. F1 pilotları ve yarışlar hakkında da genel kültürü besleyen detaylar var ve bu detaylar konuyla ilgilenmeyen bir okuru sıkmak yerine keyif almasını sağlıyor, bunu da sevdim.
Genel anlamda keyifli bir kitaptı. 
Lauren Asher 'ın dilimize çevrilen diğer kitaplarını da okumuştum ve bence içlerinde en güzeli buydu. Diğer F1 pilotlarının hikâyelerini, özellikle de Liam'ı merak ediyorum. Umarım diğer kitaplar çabuk çıkar.
Yine sıcacık olduk...
Şiir kitapları konusunda oldukça seçiciyimdir, kolay kolay şiir beğendiğimi söyleyemem. Özellikle bu konuda biraz eski kafalı olunca, her şiirde imgeleme arayınca durum daha tuhaf oluyor ama bu şiir kitabı, işte tam olarak ihtiyacım olan şey...
Romantizm? Var. Tutku? Var. Varoluşşal sancılar? Var. Toplumcu gerçekçilik? Var. Açıkçası ne arasam vardı kitapta. Eski ve yeninin güzel bir senteziydi 
Yasak Saatler . Her dizesinde görünenin çok ötesinde kelimeler vardı. Olabilecek her olağan şey, sıradışılığa yüceltilmişti. Tutku dolu anlar öyle derine saklanmıştı ki hatta, olduğundan daha ahenkli görünüyordu. İnsan olmanın, âşık olmanın, hayatı ve içinde bulunduğumuz sistemi sorgulamanın iyi bir yolu gibi geliyor bana. Okuyun, okutturun.
Bu kitap dark romans olmaktan o kadar uzaktı ki…
Açıkçası okuduğum birçok yorumdan sonra kitaba düşük beklentiyle başlamıştım. Bunu yaptığım için pişman değilim çünkü kitap gerçekten de mucizevi derecede mükemmel bir kurguya sahip değil ancak ne var ki bir şekilde çok sevdim. Roman öyle bir karakterdi ki, sanki romantik kitaptan onu zorla koparıp bu kitabın içine koymuş ve onu zorla pakhan yapmışlardı. Nina ise her şeye gereğinden fazla hızlı bir şekilde adapte olmuştu –ki bu dünyanın içinde bulunmayan birine göre fazla abartılı bir hızdı. Yine de, tüm pürüzlerine rağmen keyifle okudum. Yazarın kalemi kendini bir şekilde sevdiriyor. Smut sahneleri de benzeri olan birçok kitaba göre daha minimaldi, kurgunun önüne geçmesine izin verilmemişti ve bunu da sevdim. Kusursuzca Kusurlu Serisinin ilk kitabı olan 
Tuvaldeki Yaralar 'ı keyifle okudum. Serinin diğer kitaplarında da başka karakterler yer alıyormuş, bu hoşuma gitti. Yine aynı çevrede bulunan, kardeş kitaplar sanıyorum. Devamını sabırsızlıkla bekliyor olacağım.
Bolca hayal kırıklığı…
Açıkçası sevemediğim bir kitap okuduğumda çok mutsuz hissediyorum hatta okuyamama moduna girmekten de inanılmaz korkuyorum. 
Serseri Prens , benim için tam olarak öyle bir kitap oldu.
Kurguyu sevemediğim gibi yazarın kalemine de pek ısınamadım. Zor bitirdim. Karakterlerin küçük yaşlarına tezat olan yaşanılanlar da beni iten bir diğer etken. Elbette bu yaş konusu altı iyice doldurulsaydı göz ardı edilebilirdi ancak ne yazık ki bu kitap bana bunu veremedi. Belki çeviri, belki editörlük işleyişiyle de ilgilidir emin olamıyorum ama öve öve bitirdiğim bir kitap olmaktan ziyade zar zor bitirdiğim bir kitaba dönüştü. Seri tamamlama takıntım yüzünden serinin ikinci kitabı olan 
Yaralı Şövalye 'yi de almıştım, yakında onu da okuyacağım. İnşallah aynı hazin sonu yaşamam.
Bir parça mutsuzum…
Kitap, çok sevimli bir kurguya sahip olsa da, ilk başlarda bir hayli sıkıldığımı itiraf etmeliyim. 
Elena Armas 'ın kaleminden okuduğum ikinci kitaptı ve ilk kitap olan 
İspanyol Aşk Aldatmacası 'nı okuduğumda bir hayli heyecanlanmış ve o kitaba bayılmıştım. Lucas ve Rosie ise beni birazcık hayal kırıklığına uğrattı. Kötü müydü? Elbette hayır. Çok dokunaklı ve duygulu bir hikâyeleri vardı tatlı çiftimizin. Lucas, şimdiye dek okuduğum en romantik ve naif erkek karakter olabilir ve Rosie… çok tatlıydı her şey. Ama konunun işlenişi, kitabın ağır ilerleyişi beni bir noktada yordu, kurgudan soğuttu diyebilirim. Yine de Elena Armas’ın bir kitabı daha basılsa yine alırdım sanırım.
