Çocuklara merhameti öğretmek yerine eski bayramlardan bahsediyorlar. Yankısız gökdelen uçurumlarından bıraktıkları bedenleri hiçbir seferinde denize çarpmıyor. Biri görev yerinde beliriyor ne zamab bir diğeri kaybolsa. Biri gidiyor, biri geliyor. Ölümleri ölümden sayılmaz. Aynı yaşamın farklı tenlerdeki tezahürleri onlar. İhtimal olduklarının farkında olmadan silinip gidecekler. İhtimallerini tamamlamadan, bir kedi sevmeden, bir güzel öpmeden, bir şarkı söylemeden... Suyla akmayacaklar. Kalpleri nasırlı, gözleri mühürlü olduğundan, onları doğurdukları ormanda kaybeden analarının seslerini bulamayacaklar
Sayfa 94Kitabı yarım bıraktı
Neden böyle biri olduğumu, bunların neden benim başıma geldiğini, neden sorumluluklarımı yerine getirip görevlerimi tamamlayamadığımı, beni seven insanlardan neden uzaklaştığımı, neden yalnızlığı anne şefkati gibi benimsediğimi ve neden eş ya da anne olmaya dair hiçbir dürtümün olmadığını anlamaya çalışmadan... bütün katilleri geride bırakmak istiyorum.
Alışkanlıklarımı ve korkularımı geride bırakıp koşmak istiyorum
Sayfa 19Kitabı yarım bıraktı
"Kimseden hiçbir şey beklemiyorum.
Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum."
Okur Takip Önerileri
...vücut iyi zamanlarda bolluğa, kötü zamanlarda da açlığa alışıyor. Belki tuhaftır ama açlık, kazanmanın kolay olacağı zamanlarda daha iyi bir hayat kurma yolundaki planların hepsini yok eder..
..İnsan daha fazlasını istiyor, en iyiyi istiyor.. Mutlağı istiyor. Mutlağa olan arzumuzdan vazgeçemiyoruz. Hatta mutlağın ne olduğunu da bilmiyoruz. Dolayısıyla arayışımız hiçbir zaman nesnesine ulaşmıyor
Topluma rağmen bir duruş sergilemek, hakikaten zorlukları da beraberinde getiriyor. Belki yalnız kalınıyor, aidiyet hissi kayboluyor, fakat en azından kararların sorumluluğu tek başına taşınıyor ve daha özgür olunabiliyor; çünkü bir şeyi doğru yapmak, onun başkaları tarafından ne kadar onay gördüğüyle artıp azalmıyor
Hayatımızda kişisel ilgilerimiz ve umutlarımız, bu hayatı yaşamayı değerli kılmayacak nitelikteyse, hayatı değerli kılacak şeyi kendi dışımızda aramaya şiddetle ihtiyaç duyarız. Nefsini adamanın, sadakatin ve manevi teslimiyyetin her çeşidi, aslında ziyan olan değersiz hayatımıza bir anlam verebilecek amaçlara can havliyle sarılmamızdır. Dolayısıyla kişinin kendini yeni bir kişi yapacak şeye sıkıca sarılması elbette hırslı ve aşırı olacaktır. Nefsimize bir dereceye kadar inancımız olabilir ama ulusumuza, dinimize, ırkımıza veya kutsal amacımıza olan inancımız aşırı ve uzlaşmaz olmak zorundadır - Eric Hoffar
...Ama mektup yazmak, hayatlelerin önünde çırılçıplak kalmak demektir, ki onlar da arzuyla beklerler bunu
İnsan tek başına yaşadığı eksikliğe her an katlanmak zorundadır, iki kişilik eksikliğe ise katlanmak zorunda değildir. Gözlerimize ve kalbimize, onları çekip çıkarmak için sahip değil miyiz? O kadar da kötü değil oysa, abartı bu ve yalan, her şey abartı, sadece özlem gerçek, onu abartamayız. Ancak özlemin gerçeği bile kendi gerçeği sayılmaz, daha ziyade diğer her şeye dair yalanın ifadesidir. Garip ve saçma geliyor kulağa, ama doğru
İnsan bir şeye yeniden sahip olabilir mi? Bu, onu yitirmek anlamına gelmez mi? Sahip olduğum dünya burada ve ben öteyana geçmek zorundayım, bir kara büyü uğruna, bir hokus pokus, bir felsefe taşı, bir simya, bir dilek yüzüğü uğuruna. İstemiyorum, çok korkutuyor beni...
Ve seviyorum seni, budala, tıpkı denizin dibindeki küçücük bir çakıltaşını sevmesi gibi, benim sevgim de senin üzerini öyle kaplıyor- ve eğer Tanrı izin verirse senin çakıltaşın ben olurum
Mutluluğumu çok fazla mı yücelttim? Sütün, tereyağının ve salatanın yararı olmuyor da ben senin yakınlığınla mı beslenmek ihtiyacındayım? Muhtemelen bu sebeplerin hiçbiri değil, ama günler güzel geçmiyor
Sayfa 142Kitabı okudu
Yaklaşık yarım saattir iki mektubu ve kartı okuyorum, okurken sürekli gülümseyip durduğumu şimdi fark ediyorum. Dünya tarihinde, halinden benden daha memnun olmuş bir imparator var mıydı acaba? Odasına giriyor ve 3 mektup buluyor, tek yapacağı onları açmak-parmaklar ne kadar yavaş!- arkasına yaslanmak ve - bu mutluluğu yaşadığına inanamamak
Sayfa 136Kitabı okudu
Elbette tanımadığım insanlara senden söz edebilirim; bunu yapmak benzersiz bir zevk veriyor bana. Bunu yaparken işi komediye vardırsam, ki içimden bunu yapmak geliyor, bu zevk katmerlenirdi
Sayfa 134Kitabı okudu