Yücel Kınay
@Crystalk1ng_
Lego ergo sum.
Lisans
Bursa
11 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sayıklayan hastalar gibidir boş hayale kapılanlar. İnsan ruhunu bir amaca bağlamalı yoksa yolunu kaybeder çünkü insan her yerde olamaz.
Aslında insanlar seni hayal kırıklığına uğratmıyor, sadece sen yanlış insanlar üzerinde hayaller kuruyorsun o kadar..
Başkalarını bilgisi ile bilgin olsak bile ancak kendi aklımızla akıllı olabiliriz.
Okur Takip Önerileri
İnsanın sürekli olarak kendini izlemesi ve onları değiştiremeyecek, kendinden kopartamayacak kadar eğilimlerinin mahkumu olması kendinin efendisi değil kölesi olması demektir.
Acı çekmekten korkan biri, zaten korktuğundan acı çekiyordur.
Az sonra değişebilirim...
Yalnızca halim değil, amacım da değişebilir.
Her ülke nefret eder komşusunun tanrılarından
Ve inanır gerçekliğine yalnız kendi tanrılarının.
Doğrusunu söyleyelim: Biz erkeklerin hemen hepsi kendi günahlarından çok karısının günahlarından gelecek ayıptan korkar, kendi vicdanından çok karısının vicdanı üstüne titrer (aman ne fedakarlık!); tek karısı ondan daha iffetli kalsın da hırsız olmaya, yemin bozmaya, karısının adam öldürmesine, afaroz edilmesine kadar razıdır herkes...
Hayatta en çok şeye sahip olmak asıl zenginlik değildir. Asıl zenginlik, en az şeye ihtiyaç duymaktır.
Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın, yapmanız gereken tek şey kendinizi sevilmeye bırakmaktır.
undefinedKitabı okudu
Yazık, hamle o kadar da kötü düşünülmemişti. Aslında amatör olduğu düşünülürse olağanüstü yetenekli bu bey..
... yeryüzünde kimin, hiçliğin kölesi olan benim kadar yararsız ve kullanılmayan zamanı vardı ki, kim bu kadar hırs ve sabırla doluydu?
Suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan. Kendisini dış dünyaya bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiçbir zaman yukarı çekilemeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi hatta.
Bir aşağı bir yukarı yürüdü insan, düşünceleri de onunla birlikte bir aşağı bir yukarı, bir aşağı bir yukarı yürüyüp durdu. Ama ne kadar soyut görünürlerse görünsünler, düşünceler de bir dayanak noktasına gereksinim duyarlar, yoksa kendi çevrelerinde anlamsızca dönmeye başlarlar; onlar da hiçliğe katlanamaz.