Dilayy
@D1laab
Gelip Geçeriz..
instagram.com/19dilara_1?igsh...
46
24 okur puanı
Mart 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Zavallı insan, mutsuzluğunun nedenini başkalarına yüklüyorsun! Dünyadaki hiçbir yetkinin değiştiremeyeceği mutsuzluğunun kaynağının dağılmış kalbin ve karışmış zihnin olduğunun farkında değilsin.
Okur Takip Önerileri
Ben bir zamanlar çok mutlu olan attığı her adımda önünde cennetin açıldığını hisseden ve kalbi tüm dünyaya açık olan insan mıyım? Artık o kalp öldü. İçinde duygu yok. Gözlerim kurudu. Gözyaşlarımla tazelenmeyen duyularım artık sadece zihnimi kemiriyor.
Kimse bize içimizde olmayan bir sevgiyi, neşeyi, çoşkuyu ya da sevinci veremiyor. Ben de içten içe ne kadar canlı duygulara sahip olsam da buna sahip olmayan birini mutlu edemem.
Insanoğlu böyle geçicidir. Kendi varlığına en çok inandığı, sevdiklerinin anılarında ve kalplerinde denizler bıraktığınız sandığı yerlerde bile, hızla silinip gider.
Onunla ettiğimiz sohbetler, beni iyi yazılmış bir kitabı okumaktan daha fazla keyiflendirmiyor.
Benim zekama ve yeteneklerime hislerimden daha fazla değer veriyor. Oysa benim için asıl önemli olan hislerim. Gücümün, mutluluğumun ve kederimin tek kaynağı onlar. Sahip olduğum diğer tüm bilgileri başkaları da edinebilir ancak hislerim yalnızca bana aittir.
İnsanoğlu dış görünüş ve protokolden başka bir şeyi düşünmeyen, yıllarca zihinsel ve fiziksel kuvvetini kendini geliştirmek için harcayıp, masada daha yüksek bir mevkie oturabilmek için çekilen bir varlık öyle bir lüzumsuz şeylerle uğraşmalarının nedeni, başka bir işleri olmaması değil. Tam tersine, bunlarla uğraşmaları, önemli işleri görmezden gelmelerinin neden oluyor.
İnsanın kendini ve çevresindekileri kemirip durmadığı tek bir an yoktur.
Şahit olduğum ilk ölüm canımın dostumun ölümü ve ben bunu hatırladıkça kahroluyorum mahvoluyorum.
Nasıl olur da mutluluk kaynağımız aynı zamanda keder çeşmemiz olabilir? Kalbimiz sevgiye boğan ve cenneti önüme sererek beni mutlu eden coşkulu duygular çekilmez bir eziyete dönüştü. Sürekli peşimde ve beni rahat bırakmayan bir şeytan gibi.
İnsanlar bu dünyada birbirlerini ne kadar nadir anlıyorlar!
Bazı anlar oluyor ki Wilhelm, uyanıp silkeleniyorum ve nereye gideceğimi bilsem bu yerden uçarak uzaklaşacağımı düşünüyorum.
Dünya tüm bu saçmalıklarla dönüp duruyor ve insanlar sırf başkalarının fikirlerine olan saygılarından, kendi dileklerini ve istediklerini düşünmeden, paranın, onurun ve diğer gösterişlerin peşinden koşuyorlar. Bu tam bir ahmaklık!