Ey kirpiklerimi deşen ağrı!
Ey sırtımdaki kış mevsimi, nefesimi kudurtan iç çekiş!
Hergün yeniden ipe çekilen bir sanığın ürperişi olur ömür!
Kefelenmiş soğuk bir bedenin dünyadan el çekmesi içindeyim.
Örterken üstüme anılardan kalma gülüşünü, yine de yutkunamıyorum göğüs kafesimde sıkışıp duran bu zelzeleyi!
Ah bitimsiz uçurum!
Elbet düşeceğim kollarına...
Davut Işık