İlkbaharın sonlarında sevimli ve yuvarlak görünür ve gün doğumuyla çiselenmiş gibidir. Ancak yenemeyecek kadar ekşidir; bütün sinirlerinizi ayaklandırıp gerer. Ama mevsimin daha sonraki dönemlerinde elmayı dişlemek, içinden özsuyu süzülen tatlı bir şekerlemeyi kırıp açmak gibidir.