Fırat (@Dedalus545) İletileri - 1000Kitap

Nazım Hikmet bir gün Gülhane Parkı’nda buluşmak için sevgilisi ile sözleşir. O dönemlerde Nazım hikmet arananlar listesindedir. Bir ceviz ağacının altında bekleyen şair, parkta devriye atan polisleri görünce ağacın dallarına tırmanır. Az sonra sevgilisi gelir ancak herşeyden habersiz ağacın altında beklemeye başlar. Nazım Hikmet, sevgilisine seslenmek istese de polislerden korktuğu için yapamaz. Bir süre sonra sevgilisi umudunu kesip gider. Nâzım Hikmet ise ağaçtan inip parktan kaçar. CEVİZ AĞACI Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz, ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda, budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz. Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında. Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda. Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl. Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril, koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil. Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var. Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a. Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım. Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u. Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım. Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda. Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.