Fırat
@Dedalus545
Edebiyat Öğretmeni
Anadolu Üniversitesi
Gaziantep
59 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bilimi seçiyorsanız,
doğaüstünün yatıştırıcı zincirlerinden kurtulmayı seçiyorsanız ve iddia
ettiğiniz gibi inancı bir kenara brakıp tanrısızlığı kucaklamayı istiyorsanız, o zaman inançlı birinin küçük konforlarının özlemini çekemezsiniz! Tanrı'yı öldürüyorsanız, mabedin korunağından da ayrılmalısınız.
Bunalım, öz farkındalığın bedelidir.
Araştırma ve bilim inançsızlıkla başlar. Ama inançsızlık doğası gereği streslidir! Sadece güçlüler bunu kaldırabilir. Bir düşünür için gerçek soru nedir biliyor musunuz?
"Gerçek soru, ne kadar gerçeğe katlanabileceğimizdir."
Okur Takip Önerileri
Hakikat, onsuz yaşayamayacağımız bir kusurdur.
Hayat, aynı öğretiyi sunan bir öğretmenin, dersinden çıktığımızda hepimizin farklı şekilde notlar alması gibidir.
Deniz Erten
Biliyor musun?
İnsan, en çok kendini eksik hissettiği ortamda gülmeye zorlar. Çünkü gülmek, en büyük tepkidir insanın kendi bilmezlerine.
İlerlemeyi, bizi şikayet edenlere borçluyuz. Memnun insanlar hiçbir değişiklik istemezler.
H. G. Wells
Demokrasi, iki kurtla bir kuzunun öğle yemeğinde ne yeneceğini oylamasıdır. Özgürlük ise tam teçhizatlı bir kuzunun oylamaya karşı çıkmasıdır.
Benjamin Franklin
Her seven
Sevilenin boy aynasıdır.
Sevmek
Sevilenin o aynaya bakmasıdır
Özdemir Asaf
Toprağın da vardır bir kişiliği
Her insanın nasıl bir iklimi varsa.
Bir toprağı anlatmak değil mi ki
Bir insanı anlatmaktır biraz da.
Metin Altıok
Nazım Hikmet bir gün Gülhane Parkı’nda buluşmak için sevgilisi ile sözleşir. O dönemlerde Nazım hikmet arananlar listesindedir. Bir ceviz ağacının altında bekleyen şair, parkta devriye atan polisleri görünce ağacın dallarına tırmanır. Az sonra sevgilisi gelir ancak herşeyden habersiz ağacın altında beklemeye başlar. Nazım Hikmet, sevgilisine seslenmek istese de polislerden korktuğu için yapamaz. Bir süre sonra sevgilisi umudunu kesip gider. Nâzım Hikmet ise ağaçtan inip parktan kaçar.
CEVİZ AĞACI
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Nazım Hikmet Ran
Bir kitap okudu
664 syf.
9/10 puan verdi
·
138 günde okudu
