O, gec şöhrət qazanmış şəxslərin adlarını səylə yazır və müəyyən bir müasirin qırxdan çox yaşı olduğundan xəbər tutanda sevinirdi. Öz-özünə deyirdi: "Mən də hələ gecikməmişəm".
Gündüzlər öz fikrimi yandırıram, lakin o, alışmaq istəməyən köz kimi sönük olur. Yuxuya gedəndən sonra isə fikrim alovlanmağa başlayır. Beynim gecələr işləyən fabrikdir.
"Gələnlər bildirirlər ki, zəlzələ baş vermiş və şəhərin bir məhəlləsi xarabazara dönüb.
Qubernator rahat köks ötürərək deyir:
— Oh! Şükür Allaha, məni sakit elədiniz. Elə bildim başım gicəllənir".