Gene de bir şey bekliyordum sanki bıkmadan yorulmadan bekliyordum, İyi mi kötü mü hüzünlü mü sevinçli mi olduğunu bilmediğim o şey her gün biraz daha benden uzaklaşıyordu..
Hep hata yapmaktan karşımdakine yük olmaktan onu incitmekten korkardım, Oysa hata yapmak yanlış anlaşılmak korkusu kent yaşamının gerektirdiği bir şeydir..
Oysa ertesi gün hiç de dirlikli uyanmadı sanki hiç uyumamış gibi yorgundu bütün bedeni ağrıyordu özellikle sırtı boynu ve yüreği, Yüreğindeki sıkışma dayanılır gibi değildi..