️Dua, Asâ, Musa️
Rabbimiz Musa Aleyhisselam’a sormuştu: “Elindeki nedir?” Musa Aleyhisselam ise, “Bu asâmdır” demişti, “Ona dayanırım, onunla hayvanlarıma yaprak silkelerim...” Ve sonra asâsı ile ilgili pek çok detay anlatmıştı. Pekâlâ, Musa Aleyhisselam da biliyordu ki, Rabbi elindekinin ne olduğunu bilir. Asânın dayanmaya yaradığını, hayvanlara yaprak silkmekte kullanıldığını, her şeyi bilen Rabbe ayrıca söylenmesi fazla gibi görünüyor... Sence de öyle değil mi? Sen sevdiğinin huzurunda olsan, lafı uzatmak istemez misin? Daha çok huzurda kalmak için yeni yeni konular bulmayı arzu etmez misin? Konuştuğunun ne olduğu önemli değildir ki. Önemli olan konuşmandır. Konuşmak seni huzurda tutacaktır...
Dua da böyledir işte. Kulun Rabbiyle söyleşmesidir. İster ayakkabımızın kaybolan bağcığı gibi sıradan bir şey için, ister ebedî hayat gibi en başta gelen hacetimiz için dua etmek, Rabbin huzurunda kalma vesilesidir. Mümin için duanın kabul olup olmasından önce, duada olmak gelmelidir... Çünkü dua, içeriği ne olursa olsun, sonucu nereye varırsa varsın, Sevgilinin huzurunda kalmaktır. O’na konuşmak, O’nunla birlikte olmak, O’nun sana istediğini vermesinden daha büyük bir kârdır.